De volledige route op kaart

Foto gedetailleerder van het eiland Fyn

Maandag 29 en dinsdag 30 juli: Nyborg - Kolding - Melle(Gesmold)

Na weer een hele rustige, en hele lange nacht werden we s 'morgens gewekt door de vogeltjes te horen fluiten langs ons dakraam.
Ik zeg "lange" nacht, omdat we reeds om 9 uur in ons bed lagen. En dat was de schuld van onze Gizmo.
Hij vroeg om 20u30 al om op zijn stuk van de matras te gaan liggen. Lieske en ik hebben namelijk elk ons eigen bed langs elke kant van de camper. Tussenin is er nog een apart smaller stuk matras, en dat stuk is voor onze bobby. En hij weet het begot goed dat dit zijn stuk is.
En volgens mij was hij moe, want hij wou niet lossen op erop gezet te worden. Hij kan er namelijk zelf niet opspringen omdat het te hoog is.
Oke dus, heb ik hem een duwke gegeven.
Ikke ben toen een douche gaan pakken, en heb me nadien naast de Gizmo gelegd.
En nog ff later kwam de vrouw des camper ook naar boven "gekropen" na ook een stop gemaakt te hebben in de douchebak.
En zo lagen we alle drie een half uurke later al te maffen.

We dachten dat we nu wel vroeg gingen wakker worden morgenvroeg. Maarnee, het was ook pas 8 u toen mijn ogen open gingen.
Na het ontbijt en de camper wat gepoetst te hebben vertrokken we.

We zijn een bezoekje gaan brengen aan Svendborg, Faaborg en Assens.
In Svendborg zijn we de prachtige zeilschepen gaan bewonderen. Er lagen nog oude driemasters tussen van ongeveer 100 jaar oud.

In Faaborg zijn we ook een wandelingske gaan doen in de haven. En in Assens zijn we de befaamde ronde kerken gaan bezichtigen waarvan er maar 7 zijn in heel Denemarken.

Zo zijn we terecht gekomen op de jachthaven van Kolding waar er ook een camperplaats was. Er was plaats voor tien campers, maar met ons erbij stonden we er met 4.
Alle voorzieningen waren er, zelfs goed internet zat bij in de prijs in. Zo heb ik de verhalen van de laatste vier dagen kuuen uploaden en het meeste van de foto's die we getrokken hadden.
Tegen de avond aan hebben we de barbeque weer aangemaakt en zat onze Gizmo weer vlak naast mij te wachten tot de ribbekes klaar waren.
Zijn hamburger is natuurlijk even later al klaar, maar daar wil hij niet van eten. Pas wanneer alles gebakken is, en Lies en ik als toetje elk een paar stukjes sparerib op klabbelen EN Gizmo dan ook zijn eigen stukje rib krijgt(met vlees eraan natuurlijk haha).............dan gaat hij pas als dat op gesmikkeld is kijken naar zijn bord met de hamburger in.
Tis een speciaal geval zulle !

Na ons avondmaal hebben we de kaarten er nog eens bijgepakt en hebben we beslist om morgen Denemarken al te verlaten en rechtstreeks door te rijden naar de buurt van Osnabruck.
Dat was een aantal uurtjes rijden, maar dan konden we daar ook nog enkele dagen blijven staan en van de rust genieten. Van daaruit moeten we dan ook maar enkele uren meer rijden tot we thuis zijn.

Na de douche ben ik mijne matras gaan opzoeken en heb de Gizmo ook meegenomen. Lieske was nog op het internet opzoekingen aan het doen om een mooie camping te zoeken waar we morgen naartoe konden trekken.
Ik heb ze niet meer in bed horen komen...

Deze morgen zei ze me dat ze het nog tot 12u s'nachts had uitgehouden met  het internet af te schuimen naar info.
En zo had ze de camping gevonden waar we nu staan. Gelegen vlakbij Osnabruck, Gesmold genaamd een deelgemeente van Melle.

We staan op onze eigen afgeschermde plaats met haag. Dus maar één kant om in en uit te geraken........dan moesten we ook maar één weg in het oog houden dat Gizmo niet op verkenning zou uittrekken.
Het was natuurlijk wel een lange rit. Ongeveer 500 km, dus ongeveer ook een dikke 5 uur rijden geweest met de nodige tussenstops.
We zijn de camping nog gaan verkennen, en een lekkere jagersnitzel met frietjes gaan eten in de brasserie. En de Gizmo ne dikke zigeunerworst !
En na de pistoletten besteld te hebben voor morgenvroeg zijn we terug naar onze mobi gewandeld en hebben ons gesetteld in onze zetel buiten.

Camping Gönegau Ludwigsee(waar de rode pijl naar wijst staan wij nu)

Een dik uurtje geleden........het is nu bijna half negen........zijn we naar binnen getrokken omdat het stilletjes begon te regenen. En natuurlijk is dan de warmte direct uit de lucht gegrepen.

Subiet nog eens een wandelingske met de Gizmo..........en dan misschien wat kaarten...........of een filmke kijken op dvd die we meegenomen hadden...........of misschien op tijd in onze nest kruipen......dat zien we dan wel weer.


Svendborg, zeilboten
Faaborg
Assens ronde kerk

Fotolink deel 2

Om de foto te bekijken Denemarken deel 2 klik U HIER

De route zoals we ze tot nu toe gereden hebben

Zondag 28 juli: Blommenslyst – Nyborg

Wakker worden op “Little Woodstock”.

Dat geeft je beelden van wandelen oudere dames in t-shirt en slip. Echt waar, ze had niet meer aan dan datte !

Had ze nu vergeten haar broek aan te doen, of wist ze wat ze deed.............tja, ik ben het haar niet haar vragen zulle.

Toen ik even na 8 u de pistolets ging halen bij Madame Flower Power, hingen de zakskes met de bestelde broodjes voor de verschillende campingplaatsen al aan een wasdraad bij haar binnen op de receptie.

“Neem de zak maar met uwe campingnummer van de draad af” fluisteren ze tegen mij met een stem of ze precies juist een serieuze trek had gedaan aan hare wietstok.

Betaald hadden we gisteren al, dus daarom kon ik inderdaad gewoon vertrekken na mijn broodjes van de wasdraad gehaald te hebben.

Terug aangekomen aan de camper begon het wederom stilletjes te regenen. In de loop van de nacht had het nog meerdere keren heftig geregend.

Na onze kamperbus terug in orde gezet te hebben zaten we terug op baan rond 10u30. We waren vandaag dus een pak later dan vorige dagen. Maar we wisten dan ook dat we vandaag geen verre rit hadden.

We zijn naar het meest noordelijke puntje getrokken van het eiland Fyn waar we nu waren, Hindsholm genaamd. 

Het was een redelijke heuvel die ook bijna volledig omringd was door de zee. En er was ook een mooie wandeling rond en op deze heuvel.

 Langs de rechterkant ervan bakte ze erop los. Geen wind en de zon volop op je bol..........jonge daar was het warm. Toen ging de wandeling meer naar boven en kwam je ook meer en meer in de wind terecht. Dat was zalig !!!

En eens helemaal op de top zou je wel enkele uren willen blijven zitten............zo een lekker windje stond er daar.

Maar we moesten verder. Maar gelukkig werd het niet meer zo warm, want dit stuk lag dan ook in de windrichting. Dus je had heel de tijd een rustig windje die verkoeling gaf.

Zo zijn we stilaan verder naar onder gezakt langs het eiland. We moesten ook weer stilaan op zoek naar een slaapplaats. Een camping hadden we vandaag niet nodig, dus zochten we naar een campingplaats. En die vonden we weer op privéterrein.

Bij een mooie villa was er achteraan een mooi grasveld waar er drie kamperplaatsen gemaakt waren.

De eigenaar was net zijn naburige grasveld aan het afrijden. Toen we de plaatsen bekeken hadden besliste Lies en ik om hier te overnachten. Toen kwam de eigenaar ook naar ons toe gewandeld. De vriendelijke meneer had het stuk achter zijn huis toch maar liggen en had er de drie plaatsen van gemaakt. Hij vroeg er 75 Deense kronen voor. Dat was niet niet teveel voor de mooie plaats. En het was dan ook nog veilig, want we stonden op privéterrein.

Zaterdag 27 juli : Juelsminde – Blommenslyst

Deze nacht heeft het soms serieus geregend en gedonderd. Dat moest er van komen hé met die voorbije warme dagen.

Zonder dat zouden we wel een rustige nacht gehad hebben. Want de muziek in de haven is een beetje later dan wij ook gaan slapen.

We hadden weer geluk dat er niet ver vandaag een warme bakker was. En bij een laatavondwandeling zijn we er nog vlug langs geweest om te gaan kijken vanaf hoe laat hij open ging. En dat was al vanaf 6u.

Dus ongeveer de tijd dat Gizmo s'morgens wakker wordt om zijn plaske te gaan moeten doen.

En ja, het was zo. Even na zessen was hij er. Dap dap met zijne poot. Dat wil dus zeggen “baas ik moet gaan pissen”.

Ik heb hem toen ff buiten gelaten, en heb hem toen terug bij Lies op bed gezet. Want ik ging dus naar de bakker gaan. En als Gizmo zag dat ik mijn schoenen ging aandoen, en iets deftigere kleren aantrok dan mijne slaapteneu, was hij normaal niet te houden om mee te gaan.

En dat kon deze keer niet. Want ik had de avond voordien al opgezien dat ik hem bij de bakker nergens kon vastmaken buiten.

Hij had me natuurlijk vies in het oog toen in vertrok, maar hij kon toch niet van de beddebak af springen, want dat durft hij niet.

Omstreeks kwart na zes stond ik dus al bij de bakker. Ik denk dat ik die dag de eerste klant was.

Terug gekomen aan de camper lag Gizmo al terug te slapen en hij keek niet fel op toen ik binnen kwam. Ik heb ik mijn kleren terug uitgespeeld en ben nog een dik uur terug op mijne matras gaan liggen. En toen was het tijd om verder te gaan prutsen aan mijn planning van de volgende dagen.........enne de foto's van de dag voordien afhalen en bekijken.........en mijn dagboek verder bij houden.

Tegen acht uur zijn de twee andere levende zielen in de camper ook in beweging gekomen. Rond dit uur heeft het ook weer een klein beetje geregend.

Na het ontbijt en de ochtendwandeling trokken we verder rond 9uur. Een dik uur later was het weer volop zonnestralen die de temperatuur weer richting 28 graden joegen.

Deze dag hebben we verschillende dorpjes gaan bezichtigen. We heb niet echt veel spectaculaire dingen gezien, want alles heeft toch zijn eigen, fijne typische dingetjes.

We hebben zelfs het tweelingsbroer gezien van dat klein manneke dat in Brussel altijd staat te pissen.

Inderdaad, hier hebben ze ook ne Manneke Pis.

De scheef getrokken huizen, de piepkleine straatjes, de klaterende waterlopen die door de dorpen slingeren.

Vandaag moesten we ons sanitair terug op punt kunnen stellen, dus hadden we een camping nodig.

We waren in de buurt van Blommenslyst, en er was een camping in de buurt met een gelijke naam. Maar na de camping ervaren te hebben zouden ze best de naam veranderen in “Little Woodstock”

Het stond in onze ASCIboeken als een klein campingtje, en de prijs viel zeker mee. Dus wij daar naartoe.

En het was inderdaad een klein maar mooie plaats. De kampeerplaatsen lagen rond een vijver. We kozen een plekje waar we nog laat de zon op onze deur zouden hebben.

Bij het inchecken werden we verwelkomd door een oudere heer met baard die al dansend naar ons toe kwam. Maar hij bleek niet veel anders te kennen dan Deens, buiten een paar woorden engels. Dus werden we verder verwezen naar zijn madamme. En die madamme was een margere verschijning, gedresseerd in een bloemekesoveral, en een immense grote strooien hoed op haar hoofd.

We begonnen het gesprek in het Engels, maar het bleek een uitgeweken Hollandse madame te zijn. Dus het inchecken kon verder gaan in het Nederlands.

En ze begon te tekenen....

Bij alles tekenende ze bloemekes, en als ze aan het babbelen was stond er steeds een brede lach op haar mond. Echt, ik zag haar ergens staan op het festival van Woodstock met twee vingers in de lucht het peaceteken maken.

We bestelde ook nog broodjes voor morgenvroeg. Ook op die zak begon ze tekeningen te maken. Weeral bloemekes, mannekes, vrouwkes en hartjes.

Toen we naar buiten gingen zeiden Lies en ik direct tegen elkaar “die mist er precies een paar”. Maar ze was gewoon vriendelijk op haar uitgesproken manier !

Het was ongeveer 15u toen we hier arriveerde.

Toen we onze stoelen en tafels uitgeklapt hadden heb ik mijn rugleuning naar onder gezet en ben enkele uren weg geweest. Door de dag slapen, dat was jaren geleden dat ik dat nog gedaan had.

Maar het was ne zalige tuk geweest. Het zal er ook wel mee te maken gehad hebben dat ik deze morgen al om 6u15 bij de bakker had gestaan op onze vorige locatie. En het warme weer dat wat in mijn vel zat. Het had in ieder geval deugd gedaan.

Na mijne middagdut zijn we wat gaan wandelen in de naburige bossen.

S'avonds hebben we de fritpot weer op ons buitenvuurtje gezet, en Lieske had er een lekkere malse, gemarineerde biefstuk bij klaar gemaakt. Mmmmm.

We hadden nog maar net de laatste frit achter onze kiezen gestoken of de eerste druppels vielen er weer. De ganse dag was het warm geweest, en we hadden geen druppel meer gezien buiten deze morgen rond 8 uur.

Maar nu trok het volledig dicht en het werd donker. Het begon ook te onweren. Met enkele stevige buien dachten we dat het wel voorbij ging zijn, maar het was toch voor de rest van de avond dat er regelmatig een stevige bui neerdonderden.

En de warmte trok dan natuurlijk ook binnen in de camper. Gelukkig dat we op zulke momenten onze airco of dakventilator hebben. Die brengen het dan binnen toch weer goed op een aangename temperatuur.

Na een lekkere douche zijn we gaan slapen rond 22u.

De Cijfers:

131 km gereden op 2u29

9,3 L verbruikt per 100km

aan een snelheid van 52 km/u gemiddeld

Het Weer: warm, heet, zwoel..........met tegen de avond wat stevige donderbuien

Vrijdag 26 juli: Blokhus – Juelsminde

Zo stillekes waar we nu stonden.

We waren dan ook helemaal alleen op onze eigen privécamping haha.

Om een winkel te gaan zoeken in deze buurt waar ze pistolets hadden heb ik deze keer maar niet geriskeerd.

Toen we hier gisteren naartoe reden kwamen we ook bijna geen andere huizen tegen. Deze gerenoveerde boerderij lag redelijk afgelegen.

Dus het waren nog eens gewone boterhammekes.

De wilde konijnen kwamen ons wel gezelschap houden tijdens ons ontbijt. Het was nog net iets te fris om buiten te gaan zitten, dus waren we binnen in de camper gebleven.

En van het granenveld zag ik regelmatig een konijn of haas oversteken naar de struiken vlakbij onze camper.

Onze Gizmo had precies de nacht niet zo goed doorgebracht. Misschien nog aan het dromen geweest dat hij verdronk in zee :+))

Want telkens ik een konijn zag keek hij net de andere kant weer op. Maar op een gegeven moment merkte hij toch iets op want hij begon te grommen. Maar je zag aan hem dat hij niet goed wist wat daar nu aan het bewegen was.

Ik had de kans nog niet om te zeggen “Pak ze Gizmo”, of hij vloog al recht.

Maar zijn aanval werd tegengehouden door onze vliegendeur in de camper. Smak, zijne snuit stond helemaal gevormd in het gaas. Gelukkig is het nogal sterk materiaal wat je na wat “plooiwerk” terug in nieuwe staat kunt brengen.

Dat geroezemoes had het konijn natuurlijk ook gehoord en had al de benen genomen. Maar onze “jachthond” zag nog het witte pluisstaartje van het konijn bewegen en zette zijn aanval verder.

Dat hij het konijn niet kon te pakken krijgen wisten we al op voorhand. Want zijn hondenvriendje van een paar dagen geleden op het strand had ook de kuren van een konijn en daar kon hij ook achter fluiten om daar -al was het maar- in het buurt te komen.

Dus na enkele meters zette hij al zijn rem op, en kwam terug naar mij binnen in de camper. Precies zo om te zeggen “allé baas kom helpen vangen, dan eten we straks konijn” hahahaha.

Vandaag zou het een langere rit worden dan we vorige dagen. De plannen waren om naar Silkeborg te trekken. Een nogal wat grotere gemeente.

…...........................

Maar we vonden geen geschikte slaapplaats hier. De camping die we gaan bekijken waren stond bomvol. En het was ook echt drukkend warm. We waren dan ook meer in het binnenland waar de zeebries geen afkoeling kon geven.

Daarom reden we door naar Horsens, wat dichter tegen de kust.

Maar in deze -denk ik- stad genaamd hadden we geen goed gevoel bij. Het zag eruit als een achterbuurt van Brussel of Antwerpen. Neen, daar vertrouwde we het ergens niet om aan de jachthaven te gaan staan. Er was dan ook niet echt een mooie plaats om de camper te zetten. Maar hadden we de stad op zich goed gevonden, dan hadden we wel wat meer moeite gedaan om er een plaatske te vinden. Maar nu waren we eigenlijk liever zo vlug mogelijk uit deze buurt weg.

We trokken nog wat verder richting kust, naar Juelsmindehavn. En daar vonden we een hele mooi plaats aan de jachthaven. Het was dan ook een echte camperplaats.

Er stonden al verschillende campers geparkeerd, en er waren nog maar twee plaatsen vrij.

We stonden er nog maar net, en er kwam een volgende mobi aan om de laatste plaats in te palmen. Het was zelfs een Belg. En toen hij nog aan het volop achteruit aan het parkeren was ging ik al naast zijn zijraamke staan om te zeggen dat hij nergens mocht tegen rijden.

Die verschrok zich daar bijna ne bult toen hij nederlands hoorde praten. Het waren mensen uit Hent zeiden ze. Maar dat heb ik toch even op de kaart moeten gaan zoeken zulle............en het bleek Gent te zijn zei Liesje toen.

Grapje hé !!!!

Ze waren ook aan het rondtoeren in Denemarken, maar ze deden de rit in tegenovergestelde richting dan wij.

Aan onze Deense buurman ben ik gaan vragen hoe het hier werkte ivm de betaling voor de plaats. En zo kwam ik te weten dat we naar de andere kant van de haven moesten wandelen om daar via een soort bankcontactsysteem een ticket te verkrijgen voor die dag. Het was maar een paar honderd meter wandelen, juist aan de andere kant van het water.

Het was hier een drukte vanjewelste. In een brochure hadden we ook gelezen dat ze dit weekend een themaweekend hadden. En we zagen ook dat er veel garcons gekleed waren in piratenkleren.

Toen we bijna aan de betalingsautomaat waren rook het ook overal lekker. Er stond een serieus buffet uitgestald, en op grote barbecues waren ze vlees en vis aan het braden.

Bij Liesje begon het water al in de mond te komen. Ze wist dan ook dat er bij ons vandaag “maar” spaghetti op het menu stond. En dat is nu niet echt hare lievelingskost. Maar het is eens iets makkelijks om klaar te maken.

Ze mocht natuurlijk ook daar haar eten gaan halen, maar ze wist ook dat ik niet zou meegaan. Want in tegenstelling tot haar was spaghetti WEL één van mijn lievelingsgerechtjes.

Maarnee, ze koos er dan ook voor om gewoon onze kost te eten.

De volgende dagen gingen we zeker nog wel eens ergens vis halen, want dat mag je haar elke dag voorschotelen. Er stond trouwens nog ergens mosselen frit op de planning.

Maar dat eet ik nu ook WEL graag. Hahahahaha

Na onze “feestmaaltijd” (in mijn ogen toch) namen we er de kaarten nog eens bij om uit te stippelen waar we de volgende dagen naartoe zouden trekken.

Het eiland Fyn kwam om de hoek kijken, en we moesten nog bekijken wat er aldaar voor mooist te bezoeken was. En zo konden we ook de rest van de week wat inplannen.

We hadden het deze avond dan ook wat langer wakker uitgehouden. Slapen zouden we toch niet direct kunnen met al die beweging die er nog in de haven was. Er stond zelfs een band te spelen in een brasserie vlak tegenover ons. En met de deuren en venster die allemaal open stonden door het warme weer kon heel de haven mee genieten van de muziek.

Tegen half twaalf zijn we in onze nest gekropen.

De Cijfers:

die ben ik vergeten te noteren

Het Weerbericht: heel de dag warm weer. Tegen 22u30 is het stilletjes beginnen te regenen met tussenpozen

Donderdag 25 juli: Bovbjerg – Blokhus

Na weer een zalige nacht was ik redelijk vroeg wakker. Toch vroeger als de vorige dagen.

En er was weer geen broodjesservice op deze camping, maar de eigenares had me wel verteld dat er een spar was niet ver hier vandaan.

Dus Gizmo en ik om 7u op pad achter broodjes.

Nu bleek het toch verder dan verwacht. We zijn bijna een uur we geweest voor 6 pistolets. Maar we hadden er dan meteen een stevige wandeling op zitten.

Bij de winkel zelf heb ik onze doggy dan ook nog wat aan het trainen geweest om even buiten te wachten. Want hij mocht natuurlijk niet mee de winkel in.

Ik maakte hem vast aan een houten bank in de schaduw. Ik vlug de winkel binnen, en een halve minuut later weer naar buiten. Hij zat er braafkes te wachten. Ik terug te winkel in. Toen al een dikke minuut binnen gebleven en dan terug naar buiten. Hij zat weer braafkes te wachten.

Dus dan zou hij nu ook wel enkele minuutjes braaf kunnen wachten. Want die paar minuutjes had ik nodig om aan mijn pistolets te geraken.

Hij kon wel niet weg, maar het honderd procent vertrouwen deed ik toch niet.

Een keuze aan welke broodjes ik moest hebben had ik héél vlug gedaan. Nu nog door de kassa geraken. Voor mij stond weeral een oude Duitse grijze oma die eens ging betalen met kleine Deense munten Ze wist nog zelfs niet welke waarden de verschillende stukken allemaal hadden. Dat duurde een eeuwigheid voor mij.

“Komaan Madamme, laat het hier vooruit gaan, mijn bobby zit buiten te wachten op mij !”

Even later zag ik onze Gizmo nog steeds braaf zitten wachten op mij. Hij was natuurlijk wel zot dat hij me terug zag.

En dan weer een dik half uur terug wandelen.

Nu komt het............

We komen in de buurt van dat tentje van die oude man met zijn bruine sausice op pootjes.

Ik dacht nog.......hier mag ik niet te dicht bij lopen..........en deed dat dus ook niet.

Meneer was ook bezig met de ontbijttafel te zetten.

Maarnee.........vlieg die sausice toch weer niet buiten zeker. En neemt die tafel weer mee. De borden, pot confituur, boter en nog allerlei dingen vlogen weer in het rond.

Tja, die meneer kijkt naar mij maar beseft natuurlijk dat ik er niets aan kan doen. Met ne kwade vinger opstekend naar zijn hondje, en met zijn andere hand het tweeteken makend schudde hij zijn hoofd.

Tjonge, wat heb ik daar moeite moeten doen om niet te lachen !

50 meter verder was ik bij onze camper. Liesje was al koffie aan het zetten. Die begon het natuurlijk ook al raar te vinden waar wij bleven met onze lange wandeling.

Ik kon bijna het verhaal niet vertellen van wat er net weer gebeurd was. De tranen liepen uit mijn ogen van het lachen.

En wij..........begonnen rustig aan ons ontbijt !

Toen we de camping verlieten zag je op het gezicht van het oude ventje dat hij er blij voor was.

Het doel vandaag was Blokhus.

We hadden gelezen op één van de verhalen op het internet van reizigers die ook Denemarken verkend hadden dat er daar ook de mogelijkheid was om met de camper op het strand te rijden.

En dat wilden we natuurlijk wel eens even checken.

Het was praktisch één lange baan naar Blokhus. Geen autosnelweg -want dat had ik enkele dagen geleden al uitgeschakeld op de gps- maar een lange weg met toch wel redelijk heuvels in verwerkt.

Op de gps heb je ook een hoogtemeter, en regelmatig gingen cijfers tot bijna 100 meter. En als je dan soms nog onder zeeniveau rijd wanneer je onder aan de heuvels komt is het hoogteverschil natuurlijk nog wat meer.

Dus heel veel mooie vergezichten weer. Voor de rest was er niet veel te beleven op deze tocht.

Eens aangekomen in Blokhus volgend we de bordjes “strand”. Het is net hetzelfde geschreven als in onze taal.

Maar normaal hadden we geen bordjes nodig gehad, Want eens in het centrum aangekomen stond er een redelijk file van auto's die volgepakt waren met opblaasboten, ballen, tennisraketten, handdoeken, af en toe eentje met een remork met boot of jetski op, en ook hier en daar een camper er tussen.

Dus we reden in de goede richting !

Yep, enkele honderden meters verder reden we weer over een asfaltweg met een laagje strandzand erover. Dat was de aankondiging van het strand zelf.

Want de volgende bocht reden we weer effectief op het witte zand.

We zagen direct verschillende kraampjes staan met fruit en verse vis. Die maakten daar natuurlijk ook gebruik van om hun waren aan de man/vrouw te brengen.

Toch niets zo gemakkelijk als rechtstreeks naar hier te komen, en een stukske verse vis, en wat fruit mee te nemen vooraleer je een plaatske gaat zoeken op het immense strand.

En dat deden we dan ook. Een lekker groot stuk verse zalm, daar wist Lieske wel raad mee. Subiet afkoken, wat patatjes en eieren koken, wat tomaten, komkommer en ajuin erbij, en als laatste wat mayonaise. Zo zouden we een lekkere bak koude kost krijgen. En met ne boterham erbij hadden we weer goed gegeten. Maar dat was voor strakskes.

Terug in de camper na de inkooptijd reden we verder het strand op.

Jonge, daar kwam geen einde aan. Dit strand was niet zo breed als het vorige waar we op mochten rijden, maar het was toch nog een paar honderd meter breed zulle. Maar lang, daar kan ik geen getal op plakken. Dat zou ik eens moeten opzoeken op Google als ik weer internet heb.

Maar je zag het einde niet. Zelfs al hadden we al een tiental minuten gereden op het strand nog zagen we het einde niet.

De drukte van allerhande voertuigen begon ook al wat te minderen. Natuurlijk bleven de meeste mensen vooraan de inkom. Tja, een inkom is het eigenlijk niet. Want er is geen kassa. Dit is helemaal gratis. Zelfs de gemeentes hebben nog overal voorzieningen gezet zoals vuilbakken, toiletten, en zelfs helemaal vooraan nog een reddingsdienst.

Daar zouden ze bij ons in Belgie nog eens een voorbeeld aan kunnen nemen. Dan is direct het parkeerprobleem opgelost, en het kost ons ook geen enkele cent meer.

Alleen spijtig dat onze stranden op de meeste plaatsen niet zo breed zijn.

Waar gingen we nu staan? Vlak aan het water, of eerder tegen de duinen aan. We kozen voor dat laatste. Daar was het dan ook nog rustiger. We stonden er eigenlijk helemaal alleen. Honderd meter in onze omtrek niemand te zien. Dat moesten we hebben. Dan konden we Gizmo rustig los laten lopen.

Eens onze stoeltjes en paraplu gezet trok ik mijn zwembroek aan en vertrokken Gizmo en ik naar het water. Lieske ging zich bezig houden met de net gekochte zalm.

Het water was zeker niet koud. Je kon direct doorwandelen tot het water voorbij je middel kwam zonder even naar adem te moesten snakken.

En je kon hier een goede vijftig meter in zee wandelen eer je de grond niet meer raakte zag ik aan de andere mensen die al verder in zee waren dan ik en Gizmo.

Als je het echt moest kunnen vragen aan Gizmo, en hem zelf de keuze te laten, zou hij volgens mij niet in zee willen zwemmen. Tis dat zout hé, wat hem tegensteekt.

Maar hem echt verplichten moest ik nu ook wel niet doen. Na een aanmoediging gaat hij wel telkens mee.

Ik laat hem dan even zwemmen, en wat dieper in het water draag ik hem. Anders moet hij heel de tijd zwemmen om met zijn kop te kunnen boven blijven.

Hij blijft soms nog “spettelen” als ik hem in mijn armen heb uit het water haha.

Na een paar keer op en neer te zijn geweest waren we beide afgekoeld en trokken we terug naar de camper. We konden ons gaan laten opdrogen om dan weer een volgende sessie zwemlessen te gaan halen. Tussen in wat spelen in de duinen, en Gizmo overal maar putten graven in het zand(als ik hem meehielp toch).

Er komt zelfs regelmatig een ijskar op het strand voorbij gereden. Die kon ook nog iets verkopen aan ons, mmmmmmmmmmmmm.

Zo hebben we hier de rest van de dag doorgebracht.

Tegen 18u zijn we ongeveer vertrokken op zoek naar een overnachtingsplaats. Want dat mocht je hier op strand niet doen.

De gps gaf aan dat er niet zover vandaan een camperplaats was.

Een camperplaats is een plaats waar je met je camper kan overnachten. Soms heb je ook kleine voorzieningen zoals elektriciteit, water en toiletten. Soms moet je ook wat betalen, maar dan is het een peulschil tegenover wat je op een camping zou moeten geven.

Op een camping daarentegen heb je wat meer luxe en vertier.

Het was maar een 5 km rijden vanaf het strand, en het adres gaf aan “boerderij”.

We hadden al gelezen dat er hier ook regelmatig mensen zijn die een stukje land/grasveld over hebben, en die het dan ter beschikking stellen of “verhuren” aan de camperrijders.

En inderdaad, even later reden we het erf op van een boerderij. Je zag wel al direct dat het geen boerderij meer in werking was, daar was het net wat te proper voor. Misschien een boer op pensioen?

Toen we het huis naderden kwam er al een man ons tegemoet. Hopelijk praatte hij wat Engels, Duits of Frans, want mijn Deens kon ik niet zonder ne hete patat in mijne mond zulle.

Jawel, hij praatte een beetje Engels en verwelkomde ons vriendelijk.

Hij bood ons vlak voor het binnenrijden van de binnenkoer een mooi gemaaid grasveld aan dat omgeven was door bomen en struiken. Er was ongeveer plaats voor een viertal campers. Maar wij gingen er voorlopig alleen staan. Water konden we ook nemen vooraan de mooi witgeverfde stallen.

Maar we hadden niets nodig. Onze verswaterbak zat nog vol, en stroom hadden we ook niet nodig.

Er stond nergens een prijs vermeld, dus uit beleefdheid vroeg ik wat het mij ging kosten. 100 kronen vertelde de mevrouw me die er was komen bijstaan. Dus ongeveer 14 euro voor een mooi, rustige en veilige slaapplaats. Dat was niet veel.

Even later waren we aan het barbequen.

We hebben dan nog gedoucht, want het zand zat tot in onze oren. Nadien zijn we nog een tijdje buiten blijven zitten met een fris glaasje wijn. Het was zalig buiten. Zo'n perfecte 23 graden zonder de rechtstreekse hete stralen van de zon op je lichaam.

De zon was stilaan aan het ondergaan. En vanuit onze staanplaats dook ze stilletjes tussen de sparrenbomen weg wat een mooi beeld gaf.

En natuurlijk moest ons Lieske daar nog ne foto van kunnen trekken hé.

Slaapwel.

De Cijfers:

97km op 2u gereden

9,5 L gemiddeld verbruikt

50 km gemiddeld gereden

Het weerbericht voor deze dag.........warm.......warm..........en nog een warm

Woensdag 24 juli: Lemvig – Bovbjerg

Wakker wordend met een zeebriesje dat uit het dakvenster komt..........wat wil een mens nog meer.

Een pistoletservice was er hier niet, dus hebben we deze keer maar een gewoon “studje” gegeten. Of voor de niet West-Vlamingen onder ons, ne boterham haha.

Eerst stond het schelpenhuisje op het programma. Maar dat stelde in onze ogen eigenlijk niet veel voor.

Dan hebben we een stuk gereden van de Margrietenroute. De route kiest echt kleine weggetjes uit. Met een camper is het niet altijd simpel om ander verkeer te kruisen. Maar zo kom je natuurlijk wel op hele mooie fotografische plaatsen terecht.

Eens in de buurt van Bovbjerg aangekomen zijn we het strand gaan opzoeken waar we een paar uur hebben blijven hangen.

Toen verder naar de camping.

Het was een klein campingtje, maar veel hadden wij niet nodig hé. Gewoon een veilige rustige plaats om te overnachten, en morgenvroeg onze bakken verversen zodat we weer verder konden toeren.

Nog niet eens gesetteld op de camping vlogen de potten al in het rond............. Want Lieske had Gizmo aan de lijn en ik was de camper buiten de camping halen om hem op de plaats te zetten die we gekozen hadden.

Met daar een beetje rond te lopen zijn Lieske en Gizmo langs een tent gekomen, waar een ouder man zijn pattetjes aan het koken was op een klein gasvuurtje buiten. Nu zat er blijkbaar in die tent zijn lange bruine cervela op pootjes. Je kent die hondjes wel........hun oren hangen ook bijna op de grond......zo kort zijn hun pootjes.

Dat bruin geval vliegt daar die tent buiten richting onze Gizmo, maar hing toch blijkbaar vast aan een touw. En met dat touw mee te nemen nam hij ook het tafeltje mee waar de patatjes op te koken stonden..............vlam al de pataten vlogen in het rond. En Lies en Gizmo verschoten zich ne bult !

Toen ik er aan kwam met de camper kon Liesje het verhaal bijna niet doen van te lachen. Tja, je zou er normaal niet mee mogen lachen hé. Maar hou je dan maar eens in :+))))

Dat oud ventje kon terug op nieuw beginnen met schellen.

Wijzelf hebben even later ook onze patatjes gekookt en ons vlees gebakken............maar bij ons was het toch niet gebeurt !

Dinsdag 23 juli: Camp West – Lemvig

Het was weer een rustige zalige nacht.

Als ik lees op de site van het Belang van Limburg dat de meeste mensen problemen hebben met hun slaap te vatten met het warme weer...........wel hier hebben we daar geen enkel probleem mee.

Door de dag een zalig 25-26-27 graden, en na 20u begint stilaan de temperatuur te zakken. Rond middernacht heb je nog ongeveer een 15 graden. Echt ideaal om in te slapen.

Plus het feit dat we in een camper slapen, en daarmee vlak boven onze beddebak het dakvensterke wat kunnen laten open staan. Zalig dat briesje dat af en toe binnen waait.

We hadden gisteren broodjes besteld bij de receptie die we om 8 uur mochten gaan afhalen.

En om 8u10 stond ik al terug met de pistolets aan de camper.

Na ons ontbijt en de opfrisbeurt gingen we op weg naar Lemvig.

Onderweg kwamen we een bord tegen met “Vikingdorp”, en we zijn daar een kijkje gaan nemen.

Zo groot was het niet, maar je kon er toch een uurtje of twee rondlopen.

Allemaal verschillende vinkinghuizen waar altijd mensen woonde die zich inleefde in de tijd van de Vikingen.

We zijn even aan het praten geweest met een Ierse mevrouw die jaren terug trouwde met een Deen.

Hij had het vikingbloed in zich, en zij is toen mee in dat leven gestapt.

Ze vertelde ons ook het verschil tussen de Deense en de Noorse Vikingen ivm met vrouwen.

Vroeger zouden de Noorse Vikingen de vrouwen op hun rooftochten verkracht en vermoord hebben. De Deense Vikingen daarentegen ontvoerde de vrouwen op die tochten, en namen ze mee naar hun land. Daar werden de vrouwen verkocht aan de mannen van hun land. Maar de meeste kregen er wel een goed leven voor in de plaats.

Zo vertelde zij dat ze eigenlijk ook ontvoerd is door de Deen waar ze nu al jaren mee getrouwd is.

Het leven werd in het dorpje voorgesteld hoe ze vroeger leefde. Met bakkerij, boerderij, smid, kleermakerij, enz.

Ook de kinderen liepen allemaal in klederdracht rond, spelend of beter gezegd al vechtend met houten zwaarden.

Sommige mannen droegen ook zwaarden, maar dan wel echte.

Toen ik even aan de praat geraakte met een Deense Vikingsoldaat mocht ik zijn zwaard eens even hanteren. Ik had gedacht dat het een zwaar stuk ijzer ging zijn, maar neen...........het woog maar 1,5 kilo. Maar vlijmscherp. Zijn maliënkolder daarentegen woog 17 kilo. En dan had hij nog maar enkel het bovenstuk aan.

In het dorp was ook een plaats voor het geloof van de Vikingen. Ergens een hoekje afgelegen lag er een grote steen. Daar rond stonden een aantal beelden. Elk beeld had een betekenis.

En door een “offer” te brengen aan de beelden werden je “gebeden” aanhoord en hopelijk verwezenlijkt.

Vroeger waren die offers dieren. Maar in de hedendaagse tijd stond daar een klein schaaltje bij waar je wat muntstukken kon inleggen. De Vikingen moesten ook mee met hun tijd hé :+)))

Maar we hebben met hun geloof mee gedaan, en met onze kinderen en achterkleinkinderen in ons hoofd hebben we ook geofferd zodat zij een gezond en fijn leven tegemoet zullen gaan.

Het is eigenlijk net hetzelfde als een kaarsje branden in een kerk.

De Vikingen achter ons latend trokken we verder naar de vuurtoren in Lemvig.

Het was een hele mooie plaats. En we dachten direct om hier te blijven overnachten. Maar na een bezoek aan de vuurtoren en een dik uur larter zijn we toch van gedacht veranderd omdat het er vol zat met allemaal kleine vliegjes. Met honderden vielen ze de camper aan. Je kon de deur niet open doen, of je had een heel eskader binnen.

Met op de gsp verder te zoeken naar een geschikte overnachtingsplaats vonden we een 8 kilometer verder een hele mooie plaats.

Er stonden al een tiental campers. Het was een plaats bovenaan het strand op een soort dijk.

Daar heeft Gizmo echt zijn eerste meters gezwommen. Ik nog wel hem vasthoudend aan zijn gareel.

Normaal kunnen alle honden wel zwemmen, maar of onze “dikke” dat kan weten we nog niet zeker hé.

Liesje heeft er ook hele mooie foto's kunnen maken van de ondergaande zon.

De Cijfers:

144 km in 3u

8,9 verbruik

Het weer........simpelweg ZALIG. Steeds een niet te warme 25 à 26 graden.

Maandag 22 juli: Osterby - Oxbol

Deze morgen waren we om 8u al aan de ontbijttafel.
We moesten dan ook zeker om 10u van de camping af, en we gingen nog eerst een stevig doucheke pakken.

Na onze vuilwaterbak, wcbak geleegd te hebben, en vers water getankt te hebben stonden we weer op de rijbaan.
Vandaag was de eerst stop bij Ribe. Een mooi historisch stadje met een eigen Dom. Allemaal kleine oude huisjes. Een beetje vergelijkbaar met Brugge.

 

Van daaruit zijn we verder gereden naar de vier witte beelden in Esbjerg 'Man op zee'

De betonnen beelden zijn 9 meter hoog.

En volk dat er bij die beelden was amaai. Wat ne mens toch allemaal niet mooi vindt.

De volgende halte was weer een vuurtoren. Maar spijtig genoeg stond deze in de steigers.
Dan zijn we maar wat op het strand gaan wandelen.

En zo zijn we nu aanbeland in Oxbol op camping Westcamp.
We hebben net lekker barbeque gegeten en de rest van de camping laten mee genieten van de geur :+)
Subiet nog een kleine wandeling, dan een glaske wijn, en dan beddeke in.
Want we moeten goed uitgerust zijn voor wederom een volgende dag vol mooie dingen !

Fotolink

Klik HIER om de foto's te bekijken die we toe nu toe gemaakt hebben

Zondag 21 juli (vervolg)

 

Op de reuzegrote strand had onze Gizmo ook een vriendje leren kennen. Het zal wel een hond geweest zijn, maar het had toch de kuren van een konijn. Jong, die kon springen. En telkens kwam hij onze Gizmo terug uitdagen om hem te volgen. Voor een paar minuten was dat goed. En dan hing zijn tong weer op zijn tenen voor 15 minuten haha.

 

En daar hebben we ook voor het eerst onze fritpot uitgetest. Want dat miste we toch telkens op onze uitstappen. En goeie frit vind je in Scandinavië niet.

 En dat ging heel goed. Ik had wel een windschermke moeten maken zodat de warmte er meer in bleef. Anders kreeg ik het vet niet heet genoeg. En om frit te beginnen bakken in de camper zagen we niet zitten. Die geur krijg je er dan nooit meer uit.

Wel spijtig dat je er niet mag overnachten, maar het is natuurlijk wel begrijpelijk. Het zou anders al vlug één groot partyplein zijn.

Tegen 21u moet iedereen van het strand af zijn.

Tegen 20u zijn we dan ook vertrokken op zoek naar een overnachtingsplaats. We kozen voor een camping met quickservice. D.w.z dat je pas vanaf 20u mag toekomen, maar dat je dan ook wel voor 10u de dag erop de camping moet verlaten hebben. Je betaald dan ook maar iets meer dan de helft wat je normaal moet betalen.

Stroom hadden we niet nodig. En spijtig genoeg was er geen internetverbinding.

Maar we waren toch moe. Dus eenmaal de camper geplaatst op de camping..........een dik uurtje later lagen we al in onze beddebak te ronken.

De Cijfers:
92 kilometer gereden in 3u18
Gemiddeld 28km/u
Gemiddeld verbruik van 9.4 L
Het Weer: 20gr om 9u, 25gr om 13u, 13gr om 21u

Zondag 21 juli: Hornum – Osterby

Zeven uur, kan niet meer slapen.

Dan maar opstaan en de foto bekijken die we gisteren gemaakt hebben. En natuurlijk ons dagboek bijhouden van de dag voordien. Als ik het wat langer uitstel vergeet ik al die mooi dingen die we gezien of meegemaakt hebben. Het zijn ook zoveel dingen hé.

Na een uurtje op de laptop gerammeld te hebben kwam er ook beweging in de beddebak achteraan de camper. Er werden er twee wakker.

Want onze Gizmo houdt ook van langslapen zulle. Daar is het vakantie voor !

Bij onze wandeling gisterenavond hadden we gezien dat er niet zo ver van onze camper een bakker was. En op de plaats waar we nu stonden moesten we om 10u weg zijn, want anders moesten we parkinggeld beginnen te betalen.

Dus de plannen waren om vóór die tijd weg te zijn.

Bij de eerste tekenen van leven van Liesje ben ik de warmwaterboiler gaan opzetten. Na een klein kwartiertje kon de eerste zich al douchen.

Toen we beiden weer opgefrist waren wandelde we met ons drietjes richting bakker. De laatste honderd meter konden we bij wijze van spreken onze ogen dicht houden............we zouden gewoon onze neus moeten volgen hebben.

Mmmm, de geur van vers gebakken brood in de morgen !

Terug gearriveerd aan de camper hebben we alles klaar gemaakt om te vertrekken. Onze broodjes gingen we ergens anders op een parking opeten. Want anders moesten we ons te fel haasten om op tijd weg te zijn zodat we geen boete opliepen. We stonden nu op het uiteinde van het eiland. Met de weg hier naartoe hadden we gezien dat er veel mooi parkings waren langs de baan. Dus daar konden we gaan ontbijten.

Spijtig, maar op die parkings staat allemaal “Parking verboden”. Anders hadden we natuurlijk wel gekozen voor één zo'n parking. Maar waar we nu stonden aan de haven was het ook goed, en heel rustig. Alleen tja, dan moet je je een beetje houden aan de reglementen en op tijd weg wezen.

Met een kleine 10 kilometer verder te rijden stonden we op één van die parkings. Plaats zat. Langs de ene kant de weg, en langs de andere kant hoge duinen. Aan de rand van de parking liep er een paadje de duinen in, en op het bordje dat er naast geslagen was stond geschreven “700 meter tot aan het strand”.

Een in het begin zacht glooiend duinenpaadje, maar even verderop zagen we toch al steile houten trappen op een hoge duin liggen.

We hadden gisteren al gemerkt dat het zand op het strand hier precies van andere makelij dan bij ons in Belgie. Bij ons heb je al wat meer power nodig om er door te ploederen, maar hier.......jong jong.......je zakt er bijna telkens helemaal in met je voeten of schoenen.

Je zet je voet neer en direct zit het volledig onder de zand. Het wit zand zal hier van een andere structuur zijn dan bij ons veronderstel ik.

En daarom leggen ze ook op vele plaatsen houten platformen of trappen aan om de duinen te kunnen overwinnen.

Maar dat was iets voor subiet..........eerst ontbijten.

Bij onze aankomst op de parking stonden er maar 2 auto's. Maar na ontbeten te hebben stonden er toch al een dikke twintig wagens meer. Alle mensen die er uit stapten in strandkledij, gepakt en gezakt met ballen, tennisracketten, matjes en natuurlijk koelboxen begonnen ze aan de 700 meter tocht naar de zee.

Aan dat paadje gingen we nu zelf ook eens beginnen. Maar wij sloegen halfweg wel een andere route in omdat er een bordje stond met “hondenstrand”. Dat was veiliger voor onze Gizmo. Want het was niet zeker of hij wel op alle stranden hier mocht komen.

Dit wandelingske was misschien wel ietsje verder dan de 700 meter die we normaal hadden moeten doen, maar voor onze Gizmo hadden we dat wel over. Trouwens, 700 meter, das toch niets hé voor zulke doorwinteren wandelaar zoals wij euhkmmmmm.

Eens de rug overwonnen van de laatste duin zagen we de zee. Het pijltje van het hondenstrand gaf bovenaan aan om rechtsaf te slagen op het strand. En als ik naar links keek wist ik waarom......daar stond namelijk een ander bordje dat er langs die kant geen foto's mochten genomen worden. En waarom zou dat zijn ???

Wel omdat daar het naaktstrand begon. Verdomme, waarom had ik er nu niet aan gedacht om mijn verrekijker mee te nemen uit de camper grrrrrr. Nu ging ik hier misschien de mooiste uitzichten van mijn vakantie missen !

Maar na even op een bankje gezeten te hebben..............en in het oog gehouden te hebben welke mensen naar links draaide (tja, dat waren de mensen natuurlijk die geen hond bij hadden haha)

vond ik het niet meer zo erg dat ik mijn verrekijker niet bij had.

Van die mooie jonge welgevormde lijfjes kwamen er niet langs. Het waren enkel van die oude, meestal slomperige lichamen die me voorbij wandelde. Pff, gelukkig eigenlijk dat ik mijne verrekijker niet bij had haha.

Als ik thuis af en toe in de badkamer keek zag ik dat ook :+)))))

Aiai, als dit mijne halve trouwboek leest !

Na een tochtje gemaakt te hebben op het strand en in de zee natuurlijk waren we nat tot aan ons onderbroek. Verdomme, het zou toch gemakkelijk geweest zijn als we de andere kant op gewandeld moesten geweest zijn. Dan had ik nu niet zo'n natte kleren aan mijn lijf geplakt gehad haha.

Gizmo had het in het begin niet zo staan op de golven. Hier vallen ze dan ook wat heftiger op het strand dan bij in ons vaderlandje. Tis zo een klein beetje Hawai. Wat er zijn er ook die hier op de golven aan het surfen zijn, en dat kun je met onze golfkes in Belgie niet hé.

De golven donderden soms echt het strand op.

Maar na even gewenning durfde hij het water toch aan. Zodat hij even later natuurlijk ook mestnat was.

Gelukkig was er nog het tochtje terug naar de camper die de tijd gaf om alles te laten opdrogen.

Terug aan de camper klopte we het zand uit onze schoenen en trokken we verder.

We hadden nog wat vuurtoren op ons programma staan die we graag zouden zien. En daarom trokken we naar het hoogste punt van het Deense stuk van het eiland Sylt "Ellenbogen".

Het is een spie land die helemaal de zee inloopt. Dus als je daar staat heb je 85 procent water rond je.

Nu naar de veerboot die ons van Duitsland “Melhorn” naar “Havneby” in Denemarken bracht.

Het was een zalig tochtje van ongeveer 45 minuten op het zonnedek van het schip. En onze Gizmo mocht mee het dek op. Die genoot natuurlijk ook weer met zijn neus in de wind.

Zo vaarde we op het einde van de tocht langs het dorpje Lakolk. Het dorpje op zicht stelt niet veel voor, maar het strand dat er bij hoort. Dat is geweldig !!!

Een strand van 4 km BREED. Dus niet lang hé, maar breed. Het is het breedste strand van Europa.

Je rijd gewoon met je auto, moto, camper of wat dan ook gewoon het strand op en parkeert ergens. Natuurlijk rijden de meeste gewoon tot aan het water. Maar das dus een ritje van 4 km over het strand tot aan het water.

Hoe lang het strand is weet ik niet, maar dat zal wel een tiental kilometer zijn.

Dus stel je voor een plaats van verschillende vierkante kilometers zand, niets anders dan zand. Met een paar kleine duinen in het midden.

Iedereen rijd daar maar los door elkaar af en aan.