Deze morgen heel stilletjes
opgestaan omstreeks 7u. Gizmo ook stillekes naar onder laten kruipen,
mijn kleren aangedaan, en zonder Gizmo zijn leiband te laten rammelen
de deur van de camper vlug open gedaan en allebei buiten gesprongen.
Het was met momenten droog dus
moesten we van profiteren. Gisteren hebben we trouwens de eerste
volledig droge dag gehad !
Gisteravond hebben we nog wat foto'tjes genomen van de camping waar we stonden.
Waarom zou je zeggen zo
stilletjes buiten glippen van de Gizmo alleen ?
Wel, Gizmo en ik gingen nog eens
onder ons tweetjes een wandelingske doen....zonder dat klein gespuis
Daffy erbij.
Daffy luistert wel redelijk goed,
maar je moet hem toch verschillende keren roepen als hij een andere
hond ziet. En hij denkt dat 'm niets kan gebeuren. Is het ne Chiwawa
of ne pitbull...hij gaat over naartoe. En dat kan hem nog wel eens
duur te staan komen.
Dus los lopen is er niet echt
bij, of het moet een groot open terrein zijn waar je om je heen kunt
kijken dat er geen gevaar is van andere honden.
En Gizmo daarentegen....die
luistert perfect. Hij zou ook wel eens naar een andere hond willen
gaan kijken, maar één klik van mij en hij weet dat hij naast me
moet blijven.
En met Daffy erbij laat de Gizmo
zich ook opjutten, en luistert hij ook niet zo goed.
Dus het was nog eens zoals vorig
jaar.....enkel de twee grote jongens samen wandelen....Yiehaa.
Maar toen we terug kwamen sprong
Daffy letterlijk recht in Gizmo zijn nek toen ik de deur van de
camper open trok. Gizmo kreeg het te verduren van honderden lekjes.
Van “ik heb je
gemist”....”waarom mocht ik niet mee?”
En op mij was de kleine ook
lastig. Hij wou niets van me hebben van de ontbijttafel.....hij was
koppig haha.
Vandaag stond de overtocht van Stekenjokk op het programma.
De Vildmarksvägen of Wildernisroute vertaald.
Maar het weer zag er niet al te
best uit. Regelmatig stevige buien. En volgens het weerbericht zag
het er voor vandaag en morgen ook niet al te best uit.
Maar de route was prachtig.
Gelukkig hadden we nog droge momenten met een waterzonnetje zodat we
toch wat foto's konden nemen.
Maar eigenlijk is het nog wat
vroeg op het seizoen om deze oversteek te doen, er zijn nog heel
weinig brakjes open langs de weg. Bijvoorbeeld waar je souvenirs kunt
kopen, of waar je van die lekkere gerookte vis kunt vinden. Neen, die
waren vandaag nog allemaal dicht.
Tja, we hadden het weer
tegen....het was zondag, en op zondag werkt een Zweed niet graag +
het was nog maar de tweede dag dat de route open was dit jaar.
Onze eerste stop was bij een
Samikerkje, maar spijtig genoeg hebben we alleen foto's kunnen nemen
van de buitenkant.
Normaal kan je in een cafétje dat er vlak
tegenover ligt een sleutel gaan halen om de binnenkant ook te kunnen
zien. Maar er was helemaal niemand aanwezig op het domein. En het
regende ook pijpestelen.
Dan de weg verder gezet langs
half bevroren meren, honderden kleine stroompjes waar het water
overvloed zijn weg zocht naar onder.
Zo kwamen we aan het punt waar de
slagboom enkel open staat van ergens in juni tot oktober. En voor dit
jaar was deze slagboom geopend vanaf gisteren.
Vanaf hier was het ook een
verharde weg, dus een gemiddelde van 25km/u was een ideale snelheid.
Zo heb je geen steenslag tegen de onderkant van je camper + je kan
rustig met je raam open rijden en het sneeuwlandschap bewonderen.
Gelukkig hebben we op deze hoogte niet veel regen meer gezien. We
waren dan ook al boven de 600 meter.
En de sneeuw langs de kant werd
ook steeds hoger.
Regelmatig reden we door een gang met links en
rechts een muur van 1, 2, 3, 4 tot 5 METER hoog.
Enkele keren zijn we uitgestapt
om een foto te nemen, maar het was barkoud.
De thermometer gaf 2
graden aan, maar er was een scherpe wind die de gevoelstemperatuur
een heel stuk lager deed zakken. De hoogte dat we daar zaten was er dan ook naar.... 876 meter !
Ongeveer een 40km lang is de route die afgebakend wordt met de slagbomen. Halverwege ga je de grens over met Lapland.
Lapland zelf zal meer geld hebben dan Zweeds Lapland denk ik. Als je de grens oversteekt is de road plots mooi belegd met asfalt, dat rijd een stuk zaliger.
Onderweg kom je ook nog de trappenwaterval tegen. Maar weer door zware regenval op het moment dat we daar aankwamen zijn we niet kunnen uitstappen, en hebben foto's genomen vanuit de camper.
Conclusie: de route is prachtig, maar zou natuurlijk nog mooier zijn met wat meer zonnestralen en minder regen. Maar dat heb je spijtig genoeg nog niet zelf te regelen.
Het voordeel is wel wanneer je de route zo vroeg op het seizoen doet als wij, dat je heel weinig ander verkeer tegenkomt. Op die goede 40km over Stekenjokk zijn we misschien tien andere voertuigen tegengekomen, waarvan één andere camper.
Naar het schijnt is het hier in de zomer serieus druk. De sneeuw is dan ook wel een heel deel minder, je zal veel meer open plaatsen vinden waar het niet wit is. Maar de hoge sneeuwpunten langs de weg blijven zo goed als bestaan. Dat is de eeuwige sneeuw die daar blijft liggen.
En op sommige stroken van de route is het niet zo simpel om te kruisen. En je moet je verstand er goed bij houden dat je niet teveel langs de kant gaat, want je zakt zo weg.
Wij konden nu praktisch altijd in het midden van de weg rijden, en stoppen waar we zin hadden. Een aantal keer gewoon midden op de baan...er was toch kilometers in de verte geen andere auto te zien.
We hadden een camping zien staan in de boek iets voorbij Stekenjokk, maar bij aankomst was die niet veel soeps. En het regende toch, dus we reden maar verder de Vildmarksvägen verder naar onder.
Morgen verder richting Gävle. En verder weten we nog niet haha.
Nog vlug een planneke hoe de route nu al gegaan is.
Nog vlug een planneke hoe de route nu al gegaan is.
De Cijfers
Vertrek: 9u30
Weer vertrek: 7° regen
Kilometers:252 km
Gereden tijd:5u20
Gemiddelde snelheid: 47 km/u
Gemiddeld verbruik: 9,9 L
Aankomst: 16u45
Weer aankomst: 10° regen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten