Dag
1: Leopoldsburg – Puttgarden
Vandaag is het vertrek.
En we hadden geluk dat Liesje
vandaag niet moest gaan werken, dan kunnen we nog wat vroeger
vertrekken.
Ze had al wel een halve dag
verlof genomen, maar er was weinig werk, en zodoende mocht ze de
andere helft ook verlof inzetten.
Dus we hadden deze morgen alle
tijd om het laatste te laden en er voor te zorgen dat we voor ons
mama ook niets vergaten klaar te zetten voor de beestjes die thuis
bleven.
Want ma komt ze wee elke dag
verzorgen.
De grote hoop was de dagen
voordien al allemaal geladen. En gisteren waren we nog gaan winkelen,
en s'morgens had ik de camper nog aan de stroom gehangen zodat de
diepvries ook voldoende koud was om de vleeswaren er rechtstreeks in
te steken.
En dat hebben we dan ook gedaan.
Gelukkig hadden we maandag en
dinsdag alles klaar gemaakt en geladen. Want gisteren was een echte
uitgeregende dag. Geen seconde is het opgehouden met regenen, pff.
Maar Liesje en ik weten de
oorzaak daar wel van. Er is iemand die daarboven het één en andere
telkens probeer te forceren voor ons. Juist, onze Glenn.
Hij is niet meer onder ons, maar
probeert er voor te zorgen dat de regendagen of buien zijn op
momenten dat wij er niet teveel last van hebben.
En Glenneke ziet natuurlijk
wanneer we gaan vertrekken, dus probeert hij er voor te zorgen dat er
zoveel mogelijk water naar onder valt voordat wij vertrekken op
verlof.
Zo zorgt hij er ook voor dat
Liesje bijna nooit een bui te verwerken krijgt als ze met de fiets
naar of van het werk komt.
Je kan er misschien mee lachen en
er helemaal niet in geloven.....maar ik ben er van overtuigd dat dit
leven voor ons niet het einde is. En je overleden geliefden kunnen je
zeker nog verder steunen en proberen te helpen aan jou leven op
aarde.
Nu terug naar onze trip.
Dus we hebben inderdaad vandaag
geen drup regen tegengekomen.
Het was deze morgen mistig, maar
toen we nog maar een klein drie uurtjes aan het rijden waren, gaf de
thermometer al 25 graden aan.
Op een bank langs de autostrade
konden we in een warm zonneke een zelf samengesteld broodje smos
eten.
En dit met West-Vlaamse eieren
waar je toch nog de Limburgse warme gloed in proeft.
Het zijn namelijk onze “oude”
kippen die we naar Leen -de zus van Liesje- hebben verhuist. We zagen
het nut er niet meer in om thuis nog kippen te houden. Maar we wilden
Els & Lieve ook niet gebruiken als videevulsel. Daar hebben ze al
enkele jaren veel te veel voor ons gedaan. Dus we zorgen ervoor dat
ze hun oude dagen kunnen slijten op een rustig plaatske ergens langs
de kust in West-Vlaanderen.
De mensen doen dat ook hé. Eerst
vele jaren werken, en als ze dan op pensioen zijn een appartementje
kopen aan de kust. Awel, tis wel geen appartementje dat ze nu
krijgen, maar het is een bungalowke “op den buiten”. Vlak naast
een bende echte Vlaamse koeien.
En beide madammen gaan er niet
alleen zitten, want Leen's kip Germaine zat er ook nog armzalig
alleen in die grootse bungalow, snik snik. En die kip kon dat niet de
baas. Regelmatig liep ze rond met een depressie. Ze trok regelmatig
van kolère al haar pluimen van haar gat.
En nu.....sinds onze twee
Limburgse gasten er bij wonen is ze ook echt sociaal geworden.
Germaine is helemaal opgefleurd !
Wat wil je.....als er zo twee
Limburgse madammen bij jou komen wonen. Als er één provincie is die
op kop staat met socialisatie, dan is het Limburg wel hé.
Germaine perst nu ook weer elke
dag een lekker vers eitje uit haar poep, en dat deed ze voordien niet
meer. Het doet Germaine deugt om weer kompany te hebben in haar kot.
En met drie kippen heeft Leen nu
teveel eieren. Dus als wij eens langs daar passeren komen wij terug
met West-Vlaamse eieren met een vleugje Limburg erin.
Onze bedoeling was normaal tot
aan een camping iets voor Hamburg te rijden. Maar nu we wat vroeger
konden vertrekken, zouden we natuurlijk ook heel wat verder kunnen
geraken.
En dat hebben we dus ook gedaan.
We zijn gewoon rechtstreeks naar
Puttgarden gereden. Om 19u stonden we op een camperplaats een 2,5km
van de ferryhaven om naar Denemarken(Helsingor) te varen.
Die boot moesten we morgen
-vrijdag- om 12u45 hebben.
Deze avond hebben we nog ons
middagmaal klaar gemaakt en lekker buiten opgesmikkelt. Het was nog
steeds 25 graden buiten op dit uur. De zon gaf nog goed van katoen.
Nadien nog wat gerelaxt, en
Liesje had nog een potje koffie gezet want ze had nog twee tom poezen
mee. Dat was ons nagerecht voor vandaag.
Nog even gaan wandelen, en nog
wat zitten jagen achter een hond die bij ons aankwam gelopen. We
dachten eerst dat het een verloren gelopen hond was. Maar even later
kwam de eigenaar hem toch proberen te vangen. Hij was bij hem
losgebroken.
Het was een grote jachthond, maar
je zag dat er geen kwaad in stak. Maar de eigenaar zelf kreeg hem
niet te pakken.
Daar hebben Liesje, ik en Gizmo
ons ff mee bezig gehouden, en even later had ik hem aan de ketting
hangen.
Dus even op zoek geweest naar
waar die eigenaar nu woonde. Gelukkig vond ik hem, en kon ik mijn
tijdelijke vierpotige vriend terug afleveren.
Maar hij had het blijkbaar nog al
gedaan, en de meneer wist dat hij toch terug kwam na een tijdje. En
gevaarlijk is het hier niet echt. Veel verkeer is er niet in de
buurt.
Maar we hadden onze goede daad
voor vandaag toch weer gedaan.
Tegen 22u heb ik de laptop nog
even opgestart om dit verhaal te beginnen typen. Als ik er te veel
tijd laat over gaan, dan weet ik weer maar de helft wat we allemaal
gedaan hebben, of wat er gebeurt is.
Op het internet gooien kan ik de
volgende dagen wel ergens doen, want hier hebben we nu geen
wifiverbinding.
Morgen trekken we dus verder naar
onze eerst echte camping.
De Cijfers
695 km
8u25 uur gereden
82 gemiddelde snelheid
10,2 gemiddeld verbruik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten