Dag
13: Camping Idre
Dag 13.....zou het met het cijfer
te maken gehad hebben ???
We moesten het toch ook eens
voorgehad hebben hier in Scandinavië hé. Overal moest het toch een
keer gebeuren. En hopelijk neemt het lot Scandinavië als één
locatie, en niet als elk land ervan apart. Want dan moeten we het in
Denemarken, Noorwegen en Finland nog voor krijgen.
Je zal je nu afvragen “waar is
hij toch over bezig ???”
Wel, vorig jaar hebben we het
voorgehad in op de Duitse weilanden aan de Moezel, met de
wijnfeesten. En in Frankrijk was het ook bijna van datte onder een
burg. Maar daarvoor moet je onze blog van Frankrijk maar eens lezen.
En nu vandaag hier dus.
--VAST rijden met de camper,
zodat een sleepdienst je er uit moet komen trekken--
Aan de Moezel was het toen omdat
de campers bijna allemaal op de strook moeten gaan staan vlak aan het
water. Normaal mag je daar niet op rijden, maar voor de wijnfeesten
laten ze het elk jaar wel toe.
Maar als je dan donderdag of
vrijdag toe komt, en je vertrekt er terug op zondag, dan is je camper
wat gezakt in de zacht ondergrond. Want dat gebied stroom elk jaar
onder water omdat het natuurlijk ook gebruikt wordt als
overstromingsgebied.
Voor er op je rijden merk je
niets, dan lijkt alles stevig genoeg. Maar door het gewicht van je
camper die daar enkele dagen stil staat zakt hij wat, en dan nog wat
vochtig gras erbij, en je kan het vergeten om daar uit te geraken
zonder hulp van bijvoorbeeld de traktors van de wijnboeren.
En dat hebben we toen dus bij ons
moeten doen....en bij zovele andere daar. Er stonden wel honderden
campers op die strook toen.
En nu dus....hebben we ook vast
gereden in Zweden.
Maar hier wel door mijn eigen
stommiteit !!! Foto's heb ik er niet van getrokken. Ik was er niet voor in de stemming !
We waren er vandaag terug op uit
getrokken met de camper (hij stond nu al genoeg dagen stil haha) en
waren naar de mooie waterval Njupeskär geweest hier een kleine 40km
vandaan met de auto.
Daar aangekomen was het heel
druk. Op de grote parking van het natuurgebied was niet zoveel plaats
meer vrij. Gelukkig vonden we nog een veilig plaatsje naast een
koppel andere campers.
En daar hebben we een hele mooie
wandeling gedaan. Kwestie fysiek, een wandeling op het randje van
puffen om boven te geraken. Maar met enkele tussenstops erin te
lassen zijn we toch tot aan de waterval geraakt. Het was dan ook weer
een zonovergoten dag met een temperatuur rond de 27 graden.
De waterval is zeker prachtig om
te zien, maar de wandeling ernaartoe en terug vind ik persoonlijker
nog mooier.
Nadien heeft Gizmo nog een badje
genomen :)
En na dit gedaan te hebben vond
ik het nog te vroeg om terug naar de camping te rijden. Het was dan
ook nog maar 15u. En ik dacht eens naar de streek te rijden waar ik
gisteren met de buurman ben gaan vissen, Foskrot genaamd. Dit is ook
een natuurgebied dat aan de camping grenst. En ik had gezien dat er
ook veel mooie plaatsen waren om eens te even te stoppen met de
camper, onder meer om foto's te maken.
Oké, wij daar naartoe. We
moesten er trouwens niet zo ver voor om rijden.
Eens op de Foskrotvagen -de weg
naar Foskrot dus in het Zweeds- volgenden we rustig de weg langs de
rivier.
En opeens zagen we beiden een
hele mooie plaats om even te stoppen.
Maar de plek lag net voor een
bocht in de weg, en ik was al enkele meters voorbij gereden, en
durfde er niet op te draaien omdat er aan de zijkant van de plek hoog
gras stond, en ik natuurlijk niet kon weten wat er onder zat. Hij zou
gekund hebben dat het drassige ondergrond zou zijn, en dan zou ik
kunnen vast rijden....en dat wou ik natuurlijk niet.
Daarom zette ik de camper in zijn
achteruit om enkele meters terug te rijden en zo het stuk veilig te
kunnen opdraaien.
MAAR omdat de plek vlak voor een
bocht lag.......en ik al half in die bocht stond.....maakte ik de
fout om recht achteruit te rijden i.p.v mee te draaien met de bocht.
Liesje riep nog “STOP!” ,
maar het was al te laat. Ik zat met mijn rechterachterwiel zo goed
als in een klein grachtje. En er was geen uitkomen aan. Mijn
rechtervoorwiel stond ook al niet meer op het asfalt, dus slipte door
op het gras. En op mijn linkervoorwiel zat niet genoeg gewicht meer.
Dus....we zaten vast !!!
Gelukkig dat Liesje nog riep.
Anders zat ik met mijn achterkant helemaal in dat grachtje, en waren
er misschien nog stukken geweest.
Oké, we moest eruit hé. Dan
maar Sylvia gebeld van de camping. We stonden namelijk maar een 5tal
km van de camping af. Misschien wist zij raad ? Misschien hadden ze
zelf een 4x4 of zoiets? Maar dit was spijtig genoeg niet het geval.
Ze hebben wel een stevige personenwagen, maar een 3,5 tonner trek je
er niet zomaar ff uit hé.
Ze wist ook niet anders dan een
takeldienst te bellen.
En die waren er eigenlijk vlug.
Vanaf dat het gebeurt is, tot dat de takeldienst er was, was maar een
uurtje tussen. Dus alles is nog heel vlug gegaan.
De man van de takeldienst heeft
enkel zijn vrachtwagen voor de camper hoeven te zetten, en met zijn
winch een trekje gegeven van een tweetal meter, en we stonden weer
veilig op de weg.
We zijn wel verzekerd voor zulke
dingen, maar daar dachten we op dat moment niet direct aan, en omdat
we zo dicht bij de camping stonden hadden we Sylvia opgebeld.
Normaal hadden we rechtstreeks
naar onze verzekering moeten bellen, en zij zorgden dan voor een
plaatselijke sleepdienst. Maar dan was natuurlijk de vraag
ook.....hoelang hadden we dan daar moeten staan ??? We stonden
natuurlijk ook nog half op de rijweg...wat ook niet heel veilig was.
Er kwam dan wel heel weinig verkeer langs, maar toch....
Ik wist wel dat ik een gepeperde
rekening kon verwachten als die mannen moeten komen. En dat was dus
ook zo. 3400 Zweedse kronen, omgerekend 400 euro, voor eventjes twee
minuten een trekje te geven. Echt...langer heeft het niet geduurd. De
rekening uit zijn kast laten lopen heeft langer geduurd !!!
Ja, ik had wel zoiets verwacht,
maar was er toch niet goed van !
Liesje zei “tja, we moesten
eruit, het speelt geen rol wat het kost!”
Jaja, dat is waar, maar ik was er
toch echt niet goed van. Daar moest ik subiet als ik op de camping
was toch eens ff naar onze verzekering voor bellen.
En gelukkig....”stuur de
rekening maar door” zeiden ze daar, “en het we storten het bedrag
terug naar jullie” OEF, toen voelde ik mij al beter.
400 euro is nu niet einde van de
wereld, maar je kan er héél wat andere dingen mee doen hé !!!
Aangekomen aan de camping stond
madamme van de camping ons al bijna op te wachten. Ze was ook blij
dat alles toch goed gekomen was.
We hebben beide een lekkere
douche genomen, want we plakten helemaal. Eerst van het zweten van de
wandeling, en natuurlijk ook nadien van de stress van het vast
rijden.
Maar we waren nog op tijd op de
pannekoekenavond mee te doen op de camping.
Pannekoeken met spek, en/of kaas.
Met appel, banaan of ananas kon je ook kiezen. Of natuurlijk gewoon
met suiker of siroop kon je ook kiezen.
En...zoveel als je er kon eten !
Na vier stuks had Liesje en ik
genoeg. Normaal zou ik er makkelijk nog eens zoveel kunnen eten, maar
de spanning zal toch nog ergens een stukje in de weg gezeten hebben
denk ik.
We hebben nog samen gezellig met
enkele campinggasten zitten napraten over van alles en nog wat, en
tegen 22u30 werd het frisjes buiten. Toen zijn we maar allemaal naar
onze camper, caravan of stuga getrokken om te gaan slapen.
Voor ons was het in ieder geval
al druk genoeg geweest vandaag !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten