Dag
15: Camping Idre
Heel goed geslapen, maar wel
opgestaan met een dikke fopneus. Er heeft een mug of nen dikke
mosquito in mijne neus gestoken.
Een goeie laag insektenbetenzalf
erop en het zal wel weg trekken.....hoop ik. Of ik kan vandaag
doorgaan als clown van de camping haha.
We gaan er een rustig dagske van
maken vandaag. Het is onze laatste volledige dag hier op de camping,
morgen trekken we verder.....zuidwaarts, stillekensaan terug richting
huis. We moeten nog niet direct thuis zijn, maar we gaan toch al wat
afzakken. Maar we hebben nog geen paniek, we hebben nog een goeie
week verlof.
9u ontbijten.....en het was goed
onder de parasol. Er was wat meer wind dan gisteren, dus het was
doenbaar als je uit de zon in het windje stond. Een dik uur later
stonden we pas terug recht aan de tafel.
Liesje is naar de winkel gereden
met de fiets voor brood, en ik ben stilletjes alles aan het opruimen
geweest in de campergarage. Alles terug goed leggen en ordelijk
stapelen. Zodat ik het niet allemaal morgenvroeg moest doen. Want
anders ben ik alweer nat van het zweten voor te vertrekken.
Toen Liesje terug was zijn de
fietsen ook al achterop de camper gegaan, die hadden we toch niet
meer nodig hier. En Gizmo zijn kar is ook al opgeborgen.
Dan is het morgen gewoon rustig
ontbijten, tafel en stoelen binnen zetten, stroom van de camper
halen, en we kunnen vertrekken.
In de namiddag riep de buurman
me, en heb ik mijn eerste vliegles gekregen.
Niet met een F1 of zoiets zulle,
neenee, het gaat over vliegvissen hé haha.
En het is toch wat moeilijker dan
ik dacht. Pas op, het lukt me toch al 2 keer van de 10 keer werpen om
het eindpunt te krijgen waar ik wil. Het is een weet van gooien en
net op het juiste moment je lijn laten vieren om telkens verder te
kunnen geraken.
Maar het zal me wel lukken
binnenkort.
Ik heb een nieuwe hobby gevonden
:)
Met alles te organiseren in de
camper had ik nood aan een lekkere douche. We moesten om 18u30 dan
ook weer op de gezamenlijk barbecue zijn voor onze laatste avondmaal
op deze camping. En Gizmo heeft nog een zijn sopke gehad in de
rivier. Een betere en gezondere douche voor hem bestaat er niet. En
hij fleurt er ook altijd direct van op !
En we hebben nog een hele leuke
avond gehad. Natuurlijk was de barbecue weer lekker, en omdat we
elkaar nu na enkele dagen nog beter kenden was het plezier nog des te
leuker.
 |
| Sylvia verzorgt haar gasten perfect |
 |
| Peter in actie achter zijn barbecue |
We tafelden met de buurman Gerit
en Gerda, en nog een andere bevriend koppel met hun zoon van hen.
Twee Belgen aan een tafel met 5 Nederlanders. Dus dat kon niet anders
dat er af en toe eens een steekje onder water gegeven werd haha. Maar
het was heel plezant.
Toen we eigenlijk gedaan hadden
met eten begon het te regenen, en zijn we naar de blokhut gevlucht
waar we vorige week de eerste keer de barbecue gehad hadden.
En zo hebben we over van alles en
nog wat gepraat. Over welke reizen we allemaal gedaan hadden. En
Liesje en ik konden zeker niet tegen Gerit en Gerda op, want zijn
hebben al zeker de halve wereld gezien. In de winterperiode gaan ze
telkens naar een warm land. En dan niet zomaar Spanje of Tenerif,
nee, dat wordt dan telkens Thailand, Bali, China of nog iets anders
in die aard.
Een hoofdonderwerp was natuurlijk
ook het vliegvissen. En de vriend van Gerit was ook een fervente
vliegvisser, dus daar heb ik ook nog raad van gekregen welk materiaal
ik zou moeten aanschaffen om te kunnen beginnen.
Ik heb zelfs nog raad gekregen
van de Nederlandse kampioene vliegvissen. En ze heeft zelfs vorig
jaar nog meegedaan met het wereldkampioenschap.
En Sylvia heeft nog met vereende
krachten ons proberen te overtuigen om toch weer een dagje meer te
blijven. Ze zou zelfs speciaal voor ons haar befaamde wafels gebakken
hebben....en dit doet ze normaal nooit in de zomer, maar enkel in de
winter.
En de collegavliegvissers op de
camping zouden me zelfs een visserspak en bellyboat geleend hebben
voor de avond erop te gaan vissen indien ik maar zou blijven.
Maar ze kregen ons niet
overtuigd. Het is zalig en heel fijn op de camping. Maar we zouden
onze laatste week nog een paar andere dingen willen zien, zoals
bijvoorbeeld de beroemde rode paardjes van Zweden. En die worden
gemaakt in Nusnäs, vlakbij Mora aan het grote Siljanmeer.
We zouden zelfs nog een week
kunnen blijven volgens Sylvia en de andere gasten/vrienden. Want van
daar tot aan Göteborg was maaar 560km. Pff, dat vond ik toch wat ver
om te doen voor we de boot opgingen. Ik speel liever wat
zekerder............en hou het bij heel wat minder kilometers om nog
te doen de laatste dag om naar de boot te trekken. Je weet nooit wat
er allemaal kan gebeuren zodat je je boot niet haalt. En dan moet je
natuurlijk weeral die kosten terug betalen. Want ben je te laat op de
afspraak, dan ben je verplicht om een nieuw ticket te betalen.
Zo is de bedoeling om de laatste
twee dagen op een camping te gaan die maar een dikke 100 km van de
boot af ligt.
De boot zelf hebben we ook pas
vrijdagavond, dus we hebben ook nog de ganse dag om dan eventueel
Göteborg te verkennen. Pas rond middernacht zullen we in
Frederikshaven aankomen.
Dus neen, we konden niet
overtuigd worden om te blijven. Maar we hebben e-mailadressen
uitgewisseld en gaan zeker contact houden met elkaar. En als God het
belieft.....dan zien we elkaar terug volgend jaar in de zomer.
Gerit en Gerda zullen we
misschien nog wel eens tegen komen op een camping aan de Semois in de
Ardennen want daar kwamen zij ook af en toe, en het was er goed
vliegvissen haha.
Dus de volgende weken als ik
terug thuis ben ga ik wat opzoekingen doen over vliegvissen. We
hebben ook website's bekeken van online vliegvismateriaal, dus ik heb
hints genoeg gekregen waar ik moet naar kijken.
Later op de avond had de jongen
die stage kwam doen bij Peter en Sylvia ook nog zijn gitaar boven
gehaald omdat er sprake van kwam. Hij had ze nog maar pas enkele
dagen splinternieuw gekocht. Maar hij kon nog geen noot spelen. Het
was zijn bedoeling om in zijn vrije tijd op de camping om zich te
verdiepen in het bespelen van de snaren.
Maar de jongen had het zich
makkelijker voorgesteld dan het werkelijk is. Je moet mij er niets
meer over vertellen. Ik heb zelf nog een goed jaar een gitaar gehad,
maar heb ze na veel oefenen toch verkocht. Ik kon het niet onder de
knie krijgen. Maar ik vind het zeker spijtig dat het me niet gelukt
is. Ik zou er te korte en te dikke vingers voor hebben. Tja, spijtig.
Gerit had ook nog eens in een
vorig leven een gitaar vast gehad en probeerde het ding te stemmen,
want dat was natuurlijk ook nog niet gebeurt. Want ze was dus nog
splinternieuw.
Maar Gerit kon dan wel bijna een
professionele vliegvisser zijn, maar hij kon toch beter een
vlieghengel hanteren dan een gitaar haha. Want er kwamen niet veel
juiste noten uit, haha.
Gelukkig kwam er een andere gast
langs die op de camping ook stond. En het bleek dat het een leraar
was in muziekinstrumenten. Hij zag eruit als een lid van de bekende
groep ZZ Top. Enkel wat kilootjes lichter, maar wel met de typische
lange baard.
Dus hij had de gitaar in een wip gestemd (zelfs ook nog
de oude gitaar die Peter nog ergens had staan. Want Peter had ook nog
gitaar gespeeld gehad, maar durfde het ook niet meer aan omdat het te
lang geleden was) en gaf ons enkele country en lovesongs ten horen.
We hadden enkele nog een kampvuur
moeten aangestoken hebben, en het zou AF geweest zijn. Maar we zaten
nu binnen in de blokhut en het was al bijna 12u. Dus dat was nog te
laat om het vuur nu nog gaan aan te steken.
En zo hadden we onze laatste
avond op Sövälrens Fiske Camping afgesloten rond 1u s'nachts.
Nu bedje in, want morgen was het
weer een dikke honderd kilometer rijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten