Dag 21: Woensdag 30 juli Camping Lysekil

Dag 21: Camping Lysekil

Heel rustig dagje van gemaakt vandaag. Het is ook bijna het einde van de vakantie.

Vrijdagavond rijden we de boot op in Göteborg om rond 23u30 in Frederikshaven aan te komen.

De plannen zijn om dan nog een paar uurtjes te rijden, en dan ergens een paar uurtjes te slapen aan een groot verlicht benzinestation(voor de veiligheid)

Het is vanaf Frederikshaven nog ongeveer 900km naar huis. We verwachten zaterdag tegen 16u thuis te zijn.

Dus vandaag en morgen nog een paar rustige daagjes van maken.

Na ons ontbijt hebben we al een tijdje gerelaxt, en zijn nadien nog een wandeling gaan doen in de buurt.

Eerst langs het strand van de camping proberen verder te geraken naar de kust, maar dit lukte niet.

Daarom probeerde we wat verder te gaan om zo rond de grote rots te kunnen wandelen zodat we open zee zagen.

Maar na een klein uurtje wandelen waren we op dat punt nog geen stap verder. We hadden nog steeds geen open zee gezien.

We kwamen zelfs al aan bij een andere camping, dan zijn we maar weergekeerd naar de camping.

De meeste waters zijn hier ook al bijna nergens te bewonderen. Net zoals de meren in Zweden. Bijna nergens in Zweden heb je mooie vergezichten boven de meren uit. De meren zijn namelijk bijna allemaal in privébezit van één of andere firma. Meestal firma die te maken hebben met energie en waterzuivering. Door bijna nergens een mogelijkheid te geven om langs het meer te kunnen parkeren -laat staan geraken- beschermen ze hun eigendom.

Er langs parkeren om foto's te nemen is heel zelden. Je zou al te voet door vele rijen bomen moeten wandelen om tot aan de meren te kunnen geraken.

Meestal is er maar een klein weggetje naartoe, en dan nog eentje die niet geasfalteerd is en met grote keien erop. Dus enkele berijdbaar met een degelijke 4x4. Ze moeten er natuurlijk toch eens af en toe een kijkje kunnen naar nemen of alles goed is met de waterkwaliteit. Maar normaal hebben ze er natuurlijk geen omzichten naar. De natuur regelt zichzelf wel.

En als er huizen staan langs de meren kun je er ook niet tot aan het water geraken. Want ofwel is de grond tot aan het water meegekocht met de woning. Maar meestal is dit niet het geval, want dan is die grond al van een firma en mag de eigenaar van de woning niet tot aan het water komen. De eigenaars bouwen dan ergens een hoger uitzichtpunt zodat ze toch het meer waar ze aan wonen kunnen bewonderen.

Maar ik heb me ook laten vertellen door de Zweden zelf dat ze ook niet echt het recht willen om van het water gebruik te kunnen maken. Het interesseert hun blijkbaar niet.

Toch raar hé....wij zouden het net machtig vinden om vlak naast een meer te kunnen wonen en af en toe eens met een bootje te kunnen gaan varen, niet.

En de woningen die dan toch nog de rechten van het water langs hun huis hebben kunnen kopen, dan loopt dat recht ook tot 3km waterinwaarts. Dus vanaf de kant tot 3km verder in het water is dan hun eigendom en mogen ze ook komen zonder wetten te overtreden.

Rare wetten allemaal haha.

We zitten hier vlak aan zee, dus van de echte hete temperaturen hebben we hier geen last meer. Er waait zelfs een ferm windje dat fris aanvoelt wanneer de zon weer even achter een wolk weg kruipt.

We hebben vandaag niets meer gedaan dan dat. Relaxen, en nog eens relaxen.

Morgen rijden we normaal meer een vijftal kilometer verder naar de jachthaven van Lysekil om er ook één nachtje te blijven. Maar daar moeten we nog zien of er plaats gaat zijn, want er zijn maar tien plaatsen daar.

Anders rijden we door naar een camperplaats of camping vlak tegen Göteborg.

Dag 20: Dinsdag 29 juli Strömstad naar Lysekil

Dag 20: Stromstad naar Lysekil

Wakker worden door het getoeter van de Color Line hoorns die in de verte de haven binnen vaart. 

Zo wordt men wakker vlak aan het water in Strömstad haha.

Maar ik klaag niet zulle. Het is zalig om zo wakker te worden. Wetende dat je nog niet moet gaan werken....dat je nog niet “moet” opstaan......je kan nog altijd blijven liggen als je dat zelf wil. Jaja, dan besef je dat je nog altijd op vakantie bent joepieee.

Vandaag reden we weer een stukje verder terug zuidwaarts.

Grebbestad was onze eerste stop gepland. Maar het was niet te doen om daar te stoppen. Volk en nog eens volk....en te weinig parkeerplaatsen. En zeker voor zulke 7 meter lange huizen op wielen. Want er waren verschillende campers rondjes aan het maken op zoek naar een parkeerplaats.

Dus spijtig, maar Grebbestad konden we niet bezoeken. Om de camper enkele kilometers verder te zetten buiten de stad hadden we geen zin voor. Het zou trouwens nog moeilijk worden om met onze fietsen en hondenkar door het volk te geraken.

En toen kwam Smögen aan de beurt.

 

Hier waren we reeds bij een vorige doortocht ook al even gestopt. Maar toen was het nog voorjaar, en was er niet veel te beleven.

Maar nu....nu kon je ook over de koppen lopen. En ook weer veel campers die een plaatsje aan het zoeken waren.

Dus de beste en mooiste plaatsjes waren natuurlijk al bezet. En vele camperplaatsen waren ook al ingenomen door gewone auto's. Tja, het zou niet mogen, maar je kan er wettelijk nog niets aan doen. Zolang ze een ticket betalen kan men er niets aan doen. En....op de meeste mix-parkings betaal je evenveel als camper, dan als gewone auto.

Ze zouden het moeten regelen zoals met de gehandicapteplaatsen. Als er een gewone auto op onze voorziene plaatsen staan.....belonen met een dikke bekeuring !!!

Gelukkig waren hier wel genoeg parkeerplaatsen voorzien, ze lagen enkel niet allemaal vlak bij de echte bezienswaardigheden van Smögen.

En hier was dat de 600 meter lange houten steiger met alle shops en brasseries langs.

Echt leuk om er eens rond te wandelen. Het was er een drukte van jewelste. Ook hier kon je geen stoel meer leeg vinden.

En zo laag naast het water, met langs de ene kant al de huisjes, en langs de andere kant een hoog rotsenrif......en dan met de zon erop.....dat vroeg om te werken als een oven.

Het was met momenten snikheet daar ! Af en toe kwamen er enkele steegjes bij elkaar samen, en daar kon je dan een fris windje voelen.

Maar eer we bij die steiger waren van 600 meter hebben we toch een 3km gewandeld.

En na de steiger klommen we de trappen op en wandelden we terug langs de bovenwegen van de stad. Daar was het toch een beetje koeler.

De thermometer gaf vandaag nog steeds 26 graden aan.

Met een 7 à 8 kilometer in onze benen door de hete zon waren we blij dat we terug aan de camper waren.

Normaal waren de plannen om hier te slapen, maar omdat we nu toch al alles gezien hadden trokken we weer verder. Het was nog maar 16u, dus we hadden nog tijd.

We hadden gisteren in Stromstad een tip gekregen dat er in Lysekil ook een mooie camperplaats was......en dit dorp lag ook zuidelijk. Dus wij daar naartoe.

Het was een klein uurtje rijden van Smögen.

Maar de camperplaats aan de jachthaven van Lysekil hebben we niet gehaald. We kwamen een bordje tegen met reclame van een camping op. Maar ze was niet te vinden in onze boeken over campings. Dus we gingen gewoon eens kijken of het ons misschien wel aantrok om er een nachtje te blijven.

En ja, het leek wel leuk.

Het was toch een ruime camping Trellebystrand met redelijk wat volk erop, maar het kwam niet druk over.

Dus we beslisten om er al zeker twee nachten te blijven.....en wie weet reden we misschien wel van hier vrijdag naar de boot. Maar dat moesten we nog wel bekijken.

De camping lag naast een mooie fjord waar in gezwommen kon worden. 

Er lag een lange steiger waar je van af kon springen, en er was ook een strandje waar je van het ondiepe het water in kon. Dat moesten we morgen eens gaan proberen.

Tegen 19u hebben we nog warm gegeten en nadien ben ik met Gizmo nog een kleine wandeling gaan doen.

Wat later hebben we het nieuws nog bekeken op de vtm site in uitgesteld relay.

En tegen 22u30 was het slaaptijd voor Liesje. Gizmo en ikke hebben het nog een dik uur langer getrokken.

Dag 19: Maandag 28 juli Säffle naar Stromstad

Dag 19: Säffle naar Stromstad

Om 7u30 zaten we al aan de ontbijttafel.

We trokken vandaag weer naar een andere plaats, en dan staan we meestal wat vroeger op. Als we pas tegen 9u zouden ontbijten, dan is het drukker aan het servicestation op de camping en dan zou je soms al eens een tijd moeten wachten.

En natuurlijk ook omdat we weer een eindje moeten rijden.

Vandaag reden we naar Stromstad.

We zijn er een paar jaar geleden ook al een gepasseerd, maar toen hebben we er maar een vlugge stop van gemaakt en hadden de stad eigenlijk niet goed verkend. En in de boekjes wordt Stromstad beschreven als een mooi, en zeer levende plaats. De haven ligt midden in de stad. En met zijn vele inhammen herbergt het verschillende havens. Van die gezellige kleine haventjes voor de kleine motorbootjes. En eveneens de gewone jachthavens met de vissersboten en ook mooie, grote en luxe plezierjachten. Maar ook een haven waar zelfs de Color Line kan aanmeren, en dat is al geen klein bootje niet meer hé.

Je kan van de ene haven naar de ander wandelen, en volk was er inderdaad veel op wandel. Langs de vele meters kaaien vind je ook honderden brasseries en snackbars. En het was belangen na geen middaguur, maar bijna alle stoelen in de zaken waren bezet. En wetende dat hier een brasseriebezoek zeker de helft meer kost dan bij ons. Maar de Zweden verdienen dan in verhouding ook wat meer dan wij. Maar voor een niet Zweed, Deen of Noor klingen de prijzen toch enigszins overdreven haha.

Voor een voorbeeldje te geven.....Bij onze wandeling namiddag in Stromstad, zag ik een prijs staan in een gewone kleine taverne voor een tomaat crevette omgerekend 31 euro.

Dus of je krijgt een schotel in de vorm van een grote fruitschaal die goed gevuld ligt met garnalen, of het is een gewoon simpel schoteltje in Zweedse prijzen. En zijt maar zeker dat de tweede versie de juist is !

Rond de middag arriveerden we aan de havenstad.

Een grote stad is het nu ook wel niet. Je zou het mogen vergelijken met een kleine stad bij ons. Voor bij in de buurt zou je het kunnen vergelijken met Lommel bijvoorbeeld, maar dan met veeeel water en haventjes.

We hebben dus even later onze wandeling gedaan langs de kaaien waar iedereen te smullen zat. Maar bij ons was het straks weer een Belgische menu aan de camper....friet biefstuk, Mmmmmm.

Na deze toch stevige wandeling hebben we onze ligzetels tussen camper en water gezet, en in de zon met een goed brieske was het daar zaaalig vertoeven. Het water voor ons wat de poort naar een paar kleine jachthavens, en er was bij momenten druk verkeer op. Het was mooi om al die bootjes te zien langsvaren.

 

Als je goed kijkt zie je onze camper staan....tweede van links

Liesje en ik hebben er ook een laagje bruin van bijgekregen. Regelmatig knikkebolde ik ook en soezelde ik even in dromenland. Telkens maar voor enkele minuten, tot er weer een bootje langs vaarde, en ik wakker werd van het geklost van het water tegen de rotsen.

Voor muggen of mosquito's moesten we hier geen bang hebben, die komen toch niet waar er een windje staat. En aan de kust zijn de sowieso in de minderheid.

Maar tegen 22u30 was het nog steeds goed om buiten te zitten.

De plaats waar we nu stonden was geen camping maar een camperplaats. We stonden er met 8 campers. Een mooie plaats, en ze kostte ons maar 40 Sek. Elektriciteit en water was er wel niet, maar dat hadden we niet direct nodig.

Maar als het eens wat goedkoper is dan de rest....dat doet dan nog eens zo goed haha.

De Cijfers

156 km gereden

2u26 uur gereden

59 gemiddelde snelheid

9.1 gemiddeld verbruik

Dag 18: Zondag 27 juli Camping Duse Udde in Säffle

Dag 18: Camping Duse Udde in Säffle

Deze nacht een beetje gestoord geweest door wat regen en beetje gedonder waardoor Gizmo onrustig was.

Maar tegen 7u kwam ik toch wakker en het was weer droog. De zon was nog niet uitdrukkelijk van de partij, maar ze deed toch moeite om erdoor te geraken.

Ik heb mijn spullen maar genomen om een lekkere warme douche te gaan nemen op de camping. Zo vroeg op de morgen zal er wel niet zoveel volk zijn. Liesje is gisterenavond nog geweest, maar ik had geen zin meer om toen nog te gaan.

En ik was ook vlug terug ook, er was inderdaad nog niet veel volk.

Terug in de camper wat verder gedaan aan het dagboek tot het bijna 9u was en toen schommelde de camper omdat er vanachter beweging in kwam. Zelfs Gizmo was nog niet naar onder geweest........maarja, die hadden we deze nacht al enkele keren buiten moeten laten omdat het toen op zijn zenuwen werkten haha.

Koffie gezet, en met een zalig zonneke buiten ontbeten. Maar het kwam weer met de minuut warmer. En we gingen vandaag normaal een kleine wandeling doen.....als dat er maar van ging komen ???

De eerste uren na het ontbijt hebben we inderdaad niets gedaan. Allé, ikke toch niet. Liesje heeft de camper nog eens deftig gestofzuigd.

En toen zijn we onze Gizmo gaan douchen in de hondendouche op de camping.

Ik had verwacht dat het koud water ging zijn...maar nee hoor....het was echt heel goed van temperatuur om hem te wassen. Het zou zelfs enkele graden kouder mogen geweest zijn met deze hete dagen. Zo kon hij wat afkoelen.

Graag heeft hij het niet echt, maar hij laat het zich wel allemaal gebeuren.

Nadien is hij natuurlijk wel blij, want dan crost het in het rond als een zot rendier.

En nadien zijn we dan toch die kleine wandeling gaan maken.

Achter de camping lag nog een gebied dat gebruikt werd als een strand zoals wij het kennen bij ons aan zee.

Mensen komen in de voormiddag aan...zoeken een plaatske aan het water....en gaan liggen bakken in de zon. Af en toe eventjes verkoeling zoeken in het water, en van de kids hebben ze ook geen last, want die hebben water...dus die hoor je niet meer.

Maar als je het zo van bovenaf bekeek, waren het precies zeerobben die lagen te zonnen op de rotsen. Enkel het ge-euch van die beesten misten we nog haha.

En toen was het relax-time aan de camper. Voeten naar boven, jupilerke erbij, en je hoorde me niet meer.

Liesje haar zusje kwam nog eens piepen op facebook om een videogesprek te starten, en zo wisten we weer de laatste nieuwtjes van het thuisfront. Toch makkelijk hé, dat internet :)

Op het laatste van het gesprek (wat natuurlijk weer een tijdje duurde haha) is Liesje naar binnen moeten vluchten, want er brak bij ons een onweer los. En dat heeft toch bijna anderhalf uur geduurd. Felle windstoten, hevige regenvlagen en een boel lichtflitsen met het bijhorende klankenspel natuurlijk.

We waren verwonderd hoe kalm onze Gizmo er bij bleef ?!?

Zou hij het dan toch gewoon worden ?

Tegen 18u15 hebben we de patatjes opgezet......en even later lekker gegeten.

Het zonnetje is er nog een beetje terug door gekomen, maar het was toch te koud om buiten te gaan zitten.

We hebben binnen nog wat geïnternet, en toen was het slaaptijd

Dag 17: Zaterdag 26 juli Yttermalung naar Säffle

Dag 17: Yttermalung – Säffle

Vandaag was ik benieuwd wat de camping ging zijn waar we gingen naartoe trekken. Ze had in ieder geval een boeiende website. Er kon van alles en nog wat gedaan worden. Zwemmen, vissen in meren en rivieren, kano-kajak-motorboot varen, paardrijden, enz.

Dus ik zou me niet gaan vervelen de volgende dagen. Want het was de bedoeling om daar ook enkele dagen te blijven staan, misschien zelfs tot vrijdag, en dan van daaruit naar de boot te rijden in Göteborg.

Eigenlijk hadden we zelfs hiervoor de gezellige camping verlaten bij Sylvia en Peter in Idre. Omdat we dachten dat er in Grasmark daar meer te beleven ging worden.

Dus ik kon eigenlijk niet vlug genoeg vertrekken !

We hebben toch nog rustig buiten ontbeten, maar daarna was het voortdoen om te kunnen vertrekken.

Voor 9u zaten we al op de baan richting Grasmark.

Maar wat een teleurstelling toen we de camping opreden, pfff.

De eerste indruk was al meteen van “dit is het toch precies niet wat we verwacht hadden”

En wat was de reden daarvoor zul je zeggen ?

Wel, gewoon al hoe de caravans, campers en tenten geschikt stonden in het bos. Zo van....tja, we staan hier, maar daar houdt het ook mee op.

We zagen ook al direct dat we toch een redelijk stukje moesten wandelen voor we aan het aangrenzend meer konden gaan wandelen of misschien zelfs zwemmen.

En van een rivier zag ik ook al niet direct iets.

En zoveel campers of caravans stonden er nu ook niet. Plaats was er in ieder geval nog genoeg.

Maar het WAUW gevoel was er al zeker niet direct zou Sergio zeggen.

Dan maar eens gaan luisteren aan de receptie. Het was ook een camping die uitgebaat werd door Nederlanders, dus het zou weer makkelijk praten zijn.

Bij het binnen komen in de receptie werden we opgewacht door een mevrouw achter de toog. Maar een lach kon er al niet vanaf. En eigenlijk met zo'n gezicht van....”pff, weeral werk, weeral iemand die ik subiet moet gaan inschrijven”

We vroegen vriendelijke of er plaats was op de camping. Er werd ons vlug een plannetje getoond waar we nu stonden.....en ze duidde aan hoe de camping verdeeld was.........en we moesten maar eens gaan rondkijken waar we wilden staan, en dan maar terug komen voor in te checken.

Dit is natuurlijk wel meestal de gang van zaken op de camping. Je krijgt een plannetje mee waarmee je de camping rustig kunt opwandelen en een plaatsje gaan kiezen. Je checkt dan in, en je neemt je camper of caravan mee naar de plaats die je gekozen hebt.

Maar nu kregen we dus al geen plannetje mee, en het grootste punt wat me stoorde was de manier waarop de ontvangen werden.

Ze zeggen al wel eens dat je steeds vriendelijk moet zijn als je klanten voor je neus hebt staan.........wel voor deze keer heeft dat zeker de doorslag gegeven bij mij.

De mevrouw keek je bijna terug van de camping af.

We wandelden dus eens rond maar we konden ons beiden niet vinden in de camping. Liesje en ik passen echt bij elkaar. Bij zoveel dingen hebben we precies dezelfde smaak. Gelukkig al in de plaats waar de altijd op vakantie willen gaan natuurlijk haha.

Maar dus ook in de keuze van de campings. We hoeven nog niets tegen elkaar te zeggen. Gewoon op elkanders gezicht kunnen we aflezen wat we er over denken.

En hier moesten we elkaar nog niet eens aankijken. Het stond ons gewoon niet aan.

Ik ben nadien nog eens gaan vragen waar de rivier lag waar er op de website over gesproken werd, maar die lag aan de andere kant van het dorp. Maar ik kon er natuurlijk wel naartoe gebracht worden zei de mevrouw nog vriendelijk.

Maar dat is niet het gene wat ik wil hé. Als ik even wil gaan vissen wil ik niet eerst al mijn gerief in een auto moeten gaan laden en me dan naar een andere plaats te laten brengen. En je moet dan natuurlijk ook weer een afspraak gaan maken wanneer je wil gaan vissen, en ook weer afspreken wanneer ze je daar terug komen ophalen.

Neen, pff, daar had ik geen zin in.

Dus we hebben de mevrouw vriendelijk bedankt en zijn verder gereden......opzoek naar een andere camping.

Maar dat was niet zo simpel.

We waren dan al redelijk afgezakt, en daar liggen de campings niet meer zo dik.

En voor naar een andere te rijden was toch al vlug een klein uurtje rijden.

Tja, we kozen er eentje uit die zuidelijker of zuidoostelijker lag ten opzichte van ons, dus richting Göteborg eigenlijk.

Daar op de plek aangekomen was het ook niets. Het was zo'n typische Zweedse camping. Dus allemaal net niet op elkaar, maar vlak naast elkaar.....als anjoviskes in een dozeke zeg maar.

En nergens een plaatske schaduw te vinden. Dus de camper zou midden in de zon in 30 graden moeten gaan staan.

Volk was er genoeg, er waren zelfs nog maar een paar plaatsje meer vrij. Maar dit is de manier zoals de meeste Zweden graag op een camping staan. Dat is gewoon die mensen hun gewoonte.

Allemaal lagen ze naast hun caravan of camper te braden als een kip aan het spit. Bij de braadkippen druipt de jus ook zo naar onder de bak in. Wel, hier was het bijna hetzelfde. Hier waren het enkel bruingebakken mensen die blonken van het zweet, en 9 kansen van de 10 in een ligzetel lagen die uitdruipte van menselijk vocht.

Pff, neen dat wou ik mezelf en zeker onze Gizmo niet aandoen. Waar zou ons hondje moeten gaan kruipen voor wat verkoeling te vinden ?

De vorige dagen kroop hij wel al eens onder de camper in omdat er daar een fris briesje waaiden. Maar hier lag je dan ook nog lager, verscholen tussen bergen.....EN helemaal opeen geplakt. Hier kon gewoon geen zuchtje wind tussen blazen.

We trokken verder.

En het spijtig was dat we zo nog wel drie andere camping zijn tegen gekomen. Telkens hetzelfde verhaal.

We waren dus alweer enkele uren aan het rijden. Het werd al bijna 2 uur in de namiddag. We moesten toch stilaan iets gaan vinden. Het was dan ook gloeiheet. Gelukkig hadden we airco in da camper. Maar heel de tijd de airco laten draaien deden we ook niet, want Liesje kan daar niet zo goed tegen, daar krijgt ze hoofdpijn van.

Dus een tijdje met airco, en een tijdje met de ramen half open rijden.

Met de ramen open kregen wij zelf wel wat verfrissing, maar onze bobby voelde daar weinig van. En hij kwam dan tegen me aanstoten zo van.....”baas, zet die airco nog eens op aan de voeten”. Moest hij kunnen praten...dan kwam dat er heel zeker uit.

Op den duur lieten we gewoon de airco aanstaan, zelfs met de ramen open. Gizmo had zo zijn verkoeling, en Liesje kon geen hoofdpijn krijgen.

Gelukkig vonden we toch een camping redelijk naar onze zin. En dit was in Säffle.

 

Zicht vanuit onze camper

Ook een grote bedoening, maar wel niet zo als haringen op elkaar. We vonden er althans een fijn plekje in de schaduw en ook nog op een rustig gedeelte van de camping. De camping stond ook zo goed als vol, maar het was allemaal goed verdeeld.

De prijs was er wel hoog. Bijna 40 euro voor één nachtje, dat is genoeg hé.

Als je vergelijkt dat het bij de andere camping meestal tussen de 200 en 240 kronen is, dan was het hier 320 kronen.

Tja, luxe moet je betalen hé.

Toen we eenmaal gesetteld waren vlug gebeld naar huis, want ma verjaarde vandaag. En daar kreeg ik ook direct tegen mijn voeten omdat ik al vijf dagen niet meer naar huis gebeld had ! Tja, op vakantie vergeet je de tijd hé. Maarja, broerlief had me bezig gezien op facebook, dus ze wisten dat ik nog leefde....dat was toch al een geruststelling haha.

Gizmo en ik zijn dus gaan genieten van deze dure camping. Het meer dat aan de camping lag hoort bij één van de grootste van Europa. En het strand was ook mooi. Gizmo mocht wel niet echt op het grote strand komen, maar langs de zijkant vonden we toch een plaatske waar we konden gaan zwemmen. Dat deed hem duidelijk deugd om eens lekker nat gemaakt te worden.

Liesje is nadien nog met ons mee geweest, en toen heb ik zelf ook een eindje gezwommen.

Maar toen ik het water inging begon de zon net weg te trekken, en de wind kwam uit. En daar was het bij gebleven. Even zag het er naar uit dat we een stevig onweer te verwerken gingen krijgen, maar er was geen druppel gevallen.

Later op de avond hebben we de barbecue nog in gang gestoken en dat had ons weer goed gesmaakt....en Gizmo ook. Wat zijn die ribbetjes en lamskotteltjes toch lekker !!!

Tot 22u30 hebben we nog buiten vertoefd. Toen werd het pas frisjes.

Eens binnen hebben we nog het nieuws gekeken van 19u op de VTM site. Dat is makkelijk. We hebben -en willen eigenlijk- geen tv aansluiting, maar het nieuws kijken we toch steeds als we degelijk internet hebben. Want voor bewegende beelden te ontvangen heb je al een degelijk verbinding voor nodig.

We hebben wel een tv scherm mee, maar dit gebruiken we enkel voor af en toe eens een dvd te kijken. Maar dit verlof is er dat nog maar een paar keer van gekomen.

Dus we hebben ons s'avonds nog niet verveeld haha.

De Cijfers
310 km
5u16 gereden
57 km/u gemiddeld
9.6 l gemiddeld verbruik

Dag 16: Vrijdag 25 juli Camping Idre - Yttermalung

Dag 16: Camping Idre – Yttermalung

Voor de eerste keer was ik wakker geworden rond 5u30. Maar dat was natuurlijk nog te vroeg om op te staan. Ik heb de tablet even bij mij genomen en de krant wat gelezen.

Na een half uurtjes werden mijn ogen weer moe, en ben ik terug gaan slapen.

En toen maakte Liesje me wakker iets na 8u.

Koffie gezet en alles klaargemaakt om te vertrekken.

Nog afscheid gaan nemen van onze Nederlandse vrienden, het snaitaire gedeelte van de campers verversen, de betaling vereffenen bij Sylvia, en natuurlijk ook Peter en haar bedankt voor de hele goede service die we deze week op deze camping gekregen hebben.

Het was voor ons de eerste keer dat we zolang op één camping hebben kunnen uithouden.

En voor de prijs moet je zeker niet laten. Vlug geteld moeten je ongeveer 25 euro rekenen per persoon/dag. En dit voor staangeld, inclusief stroom, water en indien je het wenst het sanitaire gebruik van de toiletten + we hebben drie maal mee gedaan met de door hen georganiseerde eetavonden. En niet te vergeten, ook de visvergunning(35euro) voor een ganse week zit dan ook bij in die 25euro/dag. Ook de internetverbinding zit erbij gerekend. Maar hier hebben we dan wel heel weinigkvi gebruik van kunnen maken omdat het tijdens onze tweede dag omvergedonderd werd door een onweer, en ze een nieuw onderdeel moesten laten installeren. Maar daar kunnen Peter en Sylvia natuurlijk niets aan doen.

En ik heb van haar ook nog een poloshirt gekregen met de reclame op van de camping.

Daar kan ik mee gaan stoefen op andere campings, maar ik moet het zeker nog in ere houden zodat ik het volgend jaar kan aandoen wanneer we terug bij haar op de camping opduiken haha.

En weg waren we.....

Richting de houten rode paardjes, alias Dalapaardje van het symbool van Dalarna(de streek waar we nu waren).

Het stelde op zich allemaal niet zoveel voor, maar het was eens leuk om te zien hoe je paardjes vervaardigd werden. Alles was handwerk !.

We hebben er eentje gekocht voor in de camper te zetten bij onze collectie op het dashboard, en eentje als cadeautje voor Nienke, het jongste dochtertje van Liesje haar zus.

Hier zijn ze Nienke haar naam op het paardje aan het schilderen

We waren aan het twijfelen om er ook enkele mee te nemen voor onze eigen kleinkids. Maar zij beseffen het nog niet, en zouden toch maar enkel spelen met zoiets “kostbaars”. Het lijkt dan ook echt speelgoed hé.

Na deze stop zijn we nog naar de andere kant van het Siljanmeer gereden om een kijkje te nemen bij Tomteland. Er wordt verteld dat dit de werkplaats is van de Kerstman.

Het was eigenlijk een klein pretpark voor de kleine mensjes onder ons. Maar we hadden ook pech, want het park sloot zijn deuren om 16u, en we kwamen pas om 15u30 aan. Dus het had geen zin meer om het park te gaan bezichtigen.

Dan maar door naar onze slaapplaats voor deze nacht...Yttermalung.
Camping Yttermalung 

Het was nog een goed uurtje rijden.

Omstreeks 17u30 waren we daar. Het was een kleinere camping, maar ook wel gezellig. En ze hadden een zwembad, en daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt. Het was zalig om een plonske te doen, ik was direct afgekoeld. Het water had een zalige 25 graden als temperatuur.

Lieske was aan het avondmaal begonnen en even later waren we weer buiten aan het smullen.

We hebben nog tot 22u buiten gezeten, en zijn toen naar binnen getrokken en nog wat verder chipskes geknabbeld, geïnternet en aan mijn verhaal verder geschreven.

De Cijfers
282 km
4u38
60Km/u gemiddeld
8.8L gemiddeld verbruik

Dag 15: Donderdag 24 juli Camping Idre

Dag 15: Camping Idre

Heel goed geslapen, maar wel opgestaan met een dikke fopneus. Er heeft een mug of nen dikke mosquito in mijne neus gestoken.

Een goeie laag insektenbetenzalf erop en het zal wel weg trekken.....hoop ik. Of ik kan vandaag doorgaan als clown van de camping haha.

We gaan er een rustig dagske van maken vandaag. Het is onze laatste volledige dag hier op de camping, morgen trekken we verder.....zuidwaarts, stillekensaan terug richting huis. We moeten nog niet direct thuis zijn, maar we gaan toch al wat afzakken. Maar we hebben nog geen paniek, we hebben nog een goeie week verlof.

9u ontbijten.....en het was goed onder de parasol. Er was wat meer wind dan gisteren, dus het was doenbaar als je uit de zon in het windje stond. Een dik uur later stonden we pas terug recht aan de tafel.

Liesje is naar de winkel gereden met de fiets voor brood, en ik ben stilletjes alles aan het opruimen geweest in de campergarage. Alles terug goed leggen en ordelijk stapelen. Zodat ik het niet allemaal morgenvroeg moest doen. Want anders ben ik alweer nat van het zweten voor te vertrekken.

Toen Liesje terug was zijn de fietsen ook al achterop de camper gegaan, die hadden we toch niet meer nodig hier. En Gizmo zijn kar is ook al opgeborgen.

Dan is het morgen gewoon rustig ontbijten, tafel en stoelen binnen zetten, stroom van de camper halen, en we kunnen vertrekken.

In de namiddag riep de buurman me, en heb ik mijn eerste vliegles gekregen.

Niet met een F1 of zoiets zulle, neenee, het gaat over vliegvissen hé haha.

En het is toch wat moeilijker dan ik dacht. Pas op, het lukt me toch al 2 keer van de 10 keer werpen om het eindpunt te krijgen waar ik wil. Het is een weet van gooien en net op het juiste moment je lijn laten vieren om telkens verder te kunnen geraken.

Maar het zal me wel lukken binnenkort.

Ik heb een nieuwe hobby gevonden :)

Met alles te organiseren in de camper had ik nood aan een lekkere douche. We moesten om 18u30 dan ook weer op de gezamenlijk barbecue zijn voor onze laatste avondmaal op deze camping. En Gizmo heeft nog een zijn sopke gehad in de rivier. Een betere en gezondere douche voor hem bestaat er niet. En hij fleurt er ook altijd direct van op !

 

En we hebben nog een hele leuke avond gehad. Natuurlijk was de barbecue weer lekker, en omdat we elkaar nu na enkele dagen nog beter kenden was het plezier nog des te leuker.

Sylvia verzorgt haar gasten perfect

Peter in actie achter zijn barbecue

We tafelden met de buurman Gerit en Gerda, en nog een andere bevriend koppel met hun zoon van hen. Twee Belgen aan een tafel met 5 Nederlanders. Dus dat kon niet anders dat er af en toe eens een steekje onder water gegeven werd haha. Maar het was heel plezant.

 

Toen we eigenlijk gedaan hadden met eten begon het te regenen, en zijn we naar de blokhut gevlucht waar we vorige week de eerste keer de barbecue gehad hadden.

En zo hebben we over van alles en nog wat gepraat. Over welke reizen we allemaal gedaan hadden. En Liesje en ik konden zeker niet tegen Gerit en Gerda op, want zijn hebben al zeker de halve wereld gezien. In de winterperiode gaan ze telkens naar een warm land. En dan niet zomaar Spanje of Tenerif, nee, dat wordt dan telkens Thailand, Bali, China of nog iets anders in die aard.

Een hoofdonderwerp was natuurlijk ook het vliegvissen. En de vriend van Gerit was ook een fervente vliegvisser, dus daar heb ik ook nog raad van gekregen welk materiaal ik zou moeten aanschaffen om te kunnen beginnen.

Ik heb zelfs nog raad gekregen van de Nederlandse kampioene vliegvissen. En ze heeft zelfs vorig jaar nog meegedaan met het wereldkampioenschap.

En Sylvia heeft nog met vereende krachten ons proberen te overtuigen om toch weer een dagje meer te blijven. Ze zou zelfs speciaal voor ons haar befaamde wafels gebakken hebben....en dit doet ze normaal nooit in de zomer, maar enkel in de winter.

En de collegavliegvissers op de camping zouden me zelfs een visserspak en bellyboat geleend hebben voor de avond erop te gaan vissen indien ik maar zou blijven.

Maar ze kregen ons niet overtuigd. Het is zalig en heel fijn op de camping. Maar we zouden onze laatste week nog een paar andere dingen willen zien, zoals bijvoorbeeld de beroemde rode paardjes van Zweden. En die worden gemaakt in Nusnäs, vlakbij Mora aan het grote Siljanmeer.

We zouden zelfs nog een week kunnen blijven volgens Sylvia en de andere gasten/vrienden. Want van daar tot aan Göteborg was maaar 560km. Pff, dat vond ik toch wat ver om te doen voor we de boot opgingen. Ik speel liever wat zekerder............en hou het bij heel wat minder kilometers om nog te doen de laatste dag om naar de boot te trekken. Je weet nooit wat er allemaal kan gebeuren zodat je je boot niet haalt. En dan moet je natuurlijk weeral die kosten terug betalen. Want ben je te laat op de afspraak, dan ben je verplicht om een nieuw ticket te betalen.

Zo is de bedoeling om de laatste twee dagen op een camping te gaan die maar een dikke 100 km van de boot af ligt.

De boot zelf hebben we ook pas vrijdagavond, dus we hebben ook nog de ganse dag om dan eventueel Göteborg te verkennen. Pas rond middernacht zullen we in Frederikshaven aankomen.

Dus neen, we konden niet overtuigd worden om te blijven. Maar we hebben e-mailadressen uitgewisseld en gaan zeker contact houden met elkaar. En als God het belieft.....dan zien we elkaar terug volgend jaar in de zomer.

Gerit en Gerda zullen we misschien nog wel eens tegen komen op een camping aan de Semois in de Ardennen want daar kwamen zij ook af en toe, en het was er goed vliegvissen haha.

Dus de volgende weken als ik terug thuis ben ga ik wat opzoekingen doen over vliegvissen. We hebben ook website's bekeken van online vliegvismateriaal, dus ik heb hints genoeg gekregen waar ik moet naar kijken.

Later op de avond had de jongen die stage kwam doen bij Peter en Sylvia ook nog zijn gitaar boven gehaald omdat er sprake van kwam. Hij had ze nog maar pas enkele dagen splinternieuw gekocht. Maar hij kon nog geen noot spelen. Het was zijn bedoeling om in zijn vrije tijd op de camping om zich te verdiepen in het bespelen van de snaren.

Maar de jongen had het zich makkelijker voorgesteld dan het werkelijk is. Je moet mij er niets meer over vertellen. Ik heb zelf nog een goed jaar een gitaar gehad, maar heb ze na veel oefenen toch verkocht. Ik kon het niet onder de knie krijgen. Maar ik vind het zeker spijtig dat het me niet gelukt is. Ik zou er te korte en te dikke vingers voor hebben. Tja, spijtig.

Gerit had ook nog eens in een vorig leven een gitaar vast gehad en probeerde het ding te stemmen, want dat was natuurlijk ook nog niet gebeurt. Want ze was dus nog splinternieuw.

Maar Gerit kon dan wel bijna een professionele vliegvisser zijn, maar hij kon toch beter een vlieghengel hanteren dan een gitaar haha. Want er kwamen niet veel juiste noten uit, haha.

Gelukkig kwam er een andere gast langs die op de camping ook stond. En het bleek dat het een leraar was in muziekinstrumenten. Hij zag eruit als een lid van de bekende groep ZZ Top. Enkel wat kilootjes lichter, maar wel met de typische lange baard. 

Dus hij had de gitaar in een wip gestemd (zelfs ook nog de oude gitaar die Peter nog ergens had staan. Want Peter had ook nog gitaar gespeeld gehad, maar durfde het ook niet meer aan omdat het te lang geleden was) en gaf ons enkele country en lovesongs ten horen.

We hadden enkele nog een kampvuur moeten aangestoken hebben, en het zou AF geweest zijn. Maar we zaten nu binnen in de blokhut en het was al bijna 12u. Dus dat was nog te laat om het vuur nu nog gaan aan te steken.

En zo hadden we onze laatste avond op Sövälrens Fiske Camping afgesloten rond 1u s'nachts.

Nu bedje in, want morgen was het weer een dikke honderd kilometer rijden.

Dag 14: Woensdag 23 juli Camping Idre

Dag 14: Camping Idre

Het beloofde weer een warm dagje te worden aan de felle zon te zien toen ik om half zeven wakker werd.

Ik was niet meer moe, dus ging ik maar wat aan mijn dagboek verder schrijven. Want ik stond een dag achter.

Vandaag gingen we de camper nog eens gebruiken voor een uitstap te doen naar de Magic Road en Nipfjället.

De “Magic Road” is een plaats op ongeveer 850 meter hoogte waar je je auto of camper in vrij zet, en je in tegengestelde richting verder bolt als dat wat je zou verwachten. Door gezichtsbedrog lijkt het namelijk dat je naar de andere kant zou moeten bollen. Het is eens raar om te doen.

Verder naar omhoog kwamen we ook wat rendieren tegen.

En Nipfjället is een berg op ongeveer 20km van de camping. Als je op de top staat, ben je op een hoogte van 1020 meter. Ongeveer een honderd meter lager is de boomgrens, dus hoger vind je geen bomen meer.

Je kan nog bijna 100 meter hoger “kruipen”, maar dat zien we vandaag niet zitten. Het is op dit moment 30 graden, en de klim naar de top is serieus stijl.

 p ongeveer 20km van de camTerug aan de camper hebben we nog wat gerelaxt. En rond 19u warm gegeten. Nadien doucheke gepakt, en buiten een glaske wijn gedronken.