Vervolg

Inderdaad...we zaten vlug in ons beddeke.
Het was maar half negen en we lagen er al in.

Maar zo gingen we “normaal” ook vroeg wakker zijn morgen. En dan konden we op tijd vertrekken naar Smogen zodat we de vissers konden zien.

Maar niets moest..........we gingen toch gewoon blijven slapen tot we uitgeslapen waren. Tis vakantie hé........dus alles rustig aan.

Maar het was inderdaad nog maar pas 6u toen we beiden onze ogen open deden.
En Liesje zei ook direct dat ze ging opstaan om koffie te maken. Oke, dus op een zondag vroeg uit de veren haha.

Tegen half acht hebben we de mobi weer gestart, stilaan dichter en dichter bij Noorwegen.
Tot aan Smogen was een uurtje of vier rijden.
Op het gemakske na nog een paar maal gestopt te hebben waren we om 13u30 aan de haven.

Maar het was natuurlijk zondag, dus van vissers was er geen spoor meer. In de haven zelf was er eigenlijk geen enkele levende muis te zien.

In het visserdorpje, na zes dagen hard werken, is de zondag precies nog heilig en broodnodig als rustdag in de week.

Een beetje verder was er wel een kleine supermarkt die open was en waar er ook wat beweging was.

Maar de stilte gaf wel een speciale tint aan het mooie visserdorpje. Om van die prachtige “postkaarten” te maken gelijk Liesje ze altijd kan fotograferen was het hier echt perfect.

Ook de plezierjachthaven lag in een mooie haven, vlak onder een immense brug.

 

 

Met de zon in het water was het er zalig genieten !
Van boven aan de brug kon je met de trap helemaal naar onder. Dus deden we dat maar.

Een dikke honderd trappen naar onder was geen probleem, maar ik was toch wel aan het denken dat we ze even later ook terug naar boven moesten doen.

En zou wel wat erger zijn, pfff.

Maar het viel nog mee. Vorig jaar hebben we ook nog zo'n reeks trappen overwonnen aan de zalmtrap in Noorwegen. Maar toen stonden we in het zweet wanneer we de laatste trap namen.

Dat was dit jaar niet het geval. Waren we in betere conditie dit jaar, of waren de trappen beter gemaakt ???

Ik hoop het eerste, maar denk spijtig genoeg dat het de laatste reden zal zijn, haha.

Toen lieten we de vissersboten achter ons.

Maar we moesten niet ver meer tot aan de camping. Een 15 minuutjes tot in Kungshamn.
Camping Solvik als het het wil googelen.

Dus wanneer ik dit typ is het zondag 2 juni omstreeks 20u. Na weeral een lekkere warme simpele maaltijd -die altijd beter smaakt dan thuis- een wandeling van een uurtje, en een hete douche op de camping zelve.

En onze Gizmo had ook serieuze honger.
Die kwijlde al toen Liesje aan het vuur stond. Maar hij had de laatste twee dagen ook niet veel gegeten. De veranderingen van zijn levensstijl de laatste twee dagen zullen er wel voor gezorgd hebben dat zijn eetlust niet was zoals het eigenlijk hoorde te zijn.
En volgens mij was hij er nu aan het gewoon worden.

Inderdaad, na een gevuld bord met patatjes, erwten en wortelen en een hamburger stond hij nog te ankeren aan tafel. Tja, wat doe je dan..........dan maak je nog maar een bordje hé.

Nog een patatje, wat groentjes en een koude boulet onder mekaar geplet en voor zijn neus gezet.
Uit zijn ogen kon je gewoon lezen “dank u wel baasjes”.

En het duurde ook weer niet lang eer dat bord leeg was.

We waren weer gerust, zijne buik was weer gevuld.

Weet ge wat.....vakantie is zalig !

Rustig in de camper, met toevallig op een Zweedse regionale radiozender allemaal countrysongs.

Wat wil je nog meer.........