Zalig geslapen, en daarom ook
vroeg wakker denk ik. Om 6u30 was ik uitgeslapen en even later Liesje
ook.
Vandaag hebben we het toch wat
langer uitgezongen in ons bed. Het was pas 8u
toen ik koffie ging zetten.
De zon was gelukkig toch weer
aanwezig, doch de frisse wind bleef ook van de partij.
En met die wind kon de
thermometer niet hoger dan 11 graden klimmen.
Anderhalf uur later zaten we weer
op de baan.
Het eindpunt zou vandaag Camping
Oldberg in Trogstad zijn. Voor het eerst deze reis dus een camping.
Een camping is altijd makkelijker voor vers water te tanken en je
sanitair te ledigen. Dit kan natuurlijk ook veelal op een
camperplaats, maar in deze contreien hebben we maar heel weinig CP's
zien staan in onze boeken. Voor verder hogerop weten we al van onze
vorige trips dat er meerdere keuze is aan campings en CP's. Dus we
moeten nemen wat er is hé. Verder in het verslag van vandaag geef ik
wat meer info over de camping zelf.
Het zou ongeveer een 200 km
rijden zijn. En Liesje had ook gelezen in haar boekskes dat er een
mooie route was daarnaartoe. Dus we mochten zeker niet de autostrade
nemen ! We zouden natuurlijk wel wat langer onderweg zijn, maar we
hadden toch tijd genoeg.
En inderdaad, de route was de
moeite waard !
Dus voor de toekomstige collega's
die hier in de buurt zijn -en die ook verderop het noorden willen-
dan raad ik aan dat je weg 165 neemt. De weg loop van Dingle naar
Halden. En voor de motorrijders....spek voor jullie bek. Slalommen à
volenté. Dus we zijn ook een hele hoop gemotoriseerde tweewielers
tegengekomen.
Halfweg moet je dan zeker ook
stoppen aan de waterval in Vassbotten, Algafallet genaamd, Bohusläns
hoogste waterval (47m)
Je ziet ze al vanop de parking
liggen, dus het is zeker geen zware wandeling er naartoe. Na tien
minuten wandelen sta je aan de voet, en kan je je nat laten worden
door de nevel die opstijgt door het naar onder denderen van het
water.
Als je links van de waterval het
kleine paadje volgt kun je tot vlak tegen het wildste deel van de
waterval komen. Het is wel een beetje klimwerk, maar met goed
schoeisel moet dat zeker lukken. Als Liesje & ik het kunnen, dan
is het niet zo moeilijk zulle :)
Op de parking zijn we nog een
klein uurtje blijven genieten van de zon. De wind was hier niet zo
echt voelbaar, en met de straalblauwe hemel had de zon kans om de
boel wat op te warmen. Ja, het ging er goed. Het weer ging de goede
kant uit.
Maar eens terug de weg op, verder
richting de camping, zagen we donkere wolken opduiken. En toen we
omstreeks 15u gearriveerd waren vielen net de eerste kleine druppels
uit de lucht.
We hebben nog net ons kunnen gaan
aanmelden aan de receptie, en even een praatje gemaakt met de
eigenares. Toen een plaatske uitgekozen, de stroom in de buik van de
camper gestoken, en Liesje ging aardappelen koken voor straks bij de
barbecue wat gebakken patatjes te kunnen eten. Want dat hadden we
daarstraks besloten, toen we zagen dat de zon haar best was aan het
geven. Tja, wij konden ook niet weten dat het weer ging omslaan hé.
Want tegen 16u viel het water met
bakken uit de lucht.
Camping Oldberg ligt vlak naast
een biologische boerderij. Het is een stuk vlak land zonder
plaatsaanduidingen, en de plaatsen zijn op een grasveld.
En zoals het nu geregend had waren de plaatsen maar redelijk drassig. Maar voor de rest een mooie simpele camping die perfect dienst doet als doorreis. Heel proper sanitair, en de uitbaters zijn heel vriendelijk. De dochter baat de camping nu uit, maar de moeder is van Nederlandse origine en praat nog Nederlands.
Tegen 17u30 is de hemel opgeklaard, en de wind is zelfs gaan liggen. De zon hebben we wel niet meer gezien, maar het was alvast een heel stuk beter dan met de regen.
Hopelijk worden we morgenvroeg wakker met de zon die komt piepen in ons dakraam.
De rest van de avond gaan we de kaart nog wat bestuderen. Want we zijn min of meer aan het beseffen dat we de Wildernis route niet gaan halen. We hebben maar drie weken de tijd. En als we zo vorderen als nu zijn we pas tegen het einde van het komende weekend op Dorotea(de start van de route). Dan zouden we de route nog moeten rijden...wat toch ongeveer 500 km is....en dan ook nog terug thuis geraken binnen die drie weken.
En voor de laatste dagen alsmaar een autostrade te zien...dat wil ik niet meer. Enkele jaren geleden deden we dat wel. Toen reden we nog elke dag 7 à 8 uur, of zelfs meer, om toch maar op de Noordkaap te kunnen staan. En dit was toen ook op drie weken tijd.
Deze tocht kun je lezen ergens anders op deze blog.
Neen, nu kiezen we ervoor om eens in Scandinavië te zijn, om dan niet meer dan 4 à max 5uur aan het rijden te zijn.
Liefst wat meer kunnen zien, dan toch maar te proberen zo hoog mogelijk te geraken in Zweden of Noorwegen.
Dus....Dorotea zullen we wel halen....maar of we de Wildernesroute gaan rijden......dat zal 9/10 niet voor dit jaar zijn. Of de volgende dagen moeten zo meevallen in het vorderen. Maar dit zal normaal niet het geval zijn.
Liefst zo'n dag als vandaag, dat we toch mooie dingen kunnen zien ipv kilometers te vreten.
Tot de volgende dag
De Cijfers
Vertrek:9u25
14° zonnig
200 km
3u27 gereden
58 km/u gemiddelde snelheid
8,9 L gemiddeld verbruik
Aankomst: 15u00
14°bewolkt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten