Heel de nacht heeft het geregend,
en met momenten nog hevig ook.
Desondanks ik een aantal keren
ben wakker geweest, was ik toch al uitgeslapen om 6u30.
Kon niet meer slapen, stilletjes
opgestaan en aan mijn dagboek verder gaan schrijven.
Tegen acht uur kwam er nog
beweging achteraan de camper, dus kon ik wat meer lawaai maken en ben
ik koffie gaan zetten.
Na de ochtendrituelen stonden we
voor een vraag waar we nog altijd niet uit waren. Waar reden we
vandaag naartoe?
Rechtstreeks naar de camping op
Dorotea? Of namen we direct de Wildernisroute langs links, en zo naar
de Hallingsafallet Waterval?
Maar zou de route al open zijn?
We waren nu nog in Ostersund, en
dat is toch ook zo geen klein dorpje als de andere die we al tegen
kwamen. Dus misschien was hier wel een toeristenkantoor?
Jawel, ze hadden er één ! En ze
was ook nog vlakbij. Dus wij daar naartoe.
En daar kregen we het slechte
nieuws dat ze dit jaar de data van 6 juni niet gingen halen om het
hoogste gedeelte van de route open te maken.
De datum van opening was nu
geprikt op 14 juni. Dus veel te laat voor ons. Die dag zou terug onze
eerste werkdag zijn na deze vakantie.
En ze zeiden er zelfs bij dat er
insiders waren die dachten dat ze het gedeelte zelfs pas op het einde
van juni zouden kunnen vrij krijgen.
Dus, om de hele Wildernisroute te
gaan rijden zou er dit jaar voor ons niet inzitten. Spijtig, maar
tegen de natuur is niets te beginnen. De lente is hier met alles
veertien dagen later hadden we al enkele malen gehoord de voorbije
dagen.
Dus zo ook het weer op de hoogste
toppen. Sommige dagen valt er zelfs nog sneeuw bij, dus zou dweilen
zijn met de kraan open voor de sneeuwruimers. En dit enkel voor de
toeristen die de route willen rijden ? Want voor iets anders wordt
die weg niet meer gebruikt.
Change of plans !
We gingen nu naar Dorotea rijden
en daar op de camping eens goed uitdokteren hoe we de volgende dagen
onze tocht gingen verder zetten.
Enkel het gedeelte rijden wat wel
altijd toegankelijk is, en dan terug keren is te zot. Dan zouden we
220 km langs dezelfde weg moeten wederkeren.
Maar de Hallingsafallet hadden we
wel graag gezien. Van Dorotea moeten we dan ook nog wel 191km rijden.
Maar enkele kilometers voorbij de waterval hebben we een camping in
Gäddede. En van daaruit kunnen we richting Namsos in Noorwegen.
En
zonet hebben we ook onze ferry terug geboekt van Göteborg naar Kiel.
Omdat er geen kajuiten meer vrij waren waar hondjes mee mogen op
vrijdag 12 juni, hebben we één dagje vroeger geboekt. De hondjes
mogen gewoon mee in onze kajuit, en ze kunnen uitgelaten worden op
een speciaal stuk op het buitendeck waren ze hun behoeften mogen
doen.
Dus op donderdag 18u45 vertrekt
onze boot. Na een nachtje varen zijn we omstreeks 9u15 in Kiel.
Is het dan goed weer, dan zoeken
we nog wel een camping aldaar. Op zaterdag keren we dan echt
huiswaarts.
En hoe het tussen Namsos en
Göteborg zit.....dat zien we wel weer. Er zijn nog zoveel plaatsen
die we nog niet gezien hebben in Noorwegen. We hebben een weekje de
duizenden bomen gezien van Zweden, binnen enkele dagen zijn de bergen
van Noorwegen aan de beurt.
Ik wil jullie nog twee foto'tjes
tonen.
De eerste is een bordje langs de
weg waar ons oog op viel. Probeer het eens uit te spreken haha.
En de andere foto is het smoeltje
die onze Gizmo trekt wanneer ik vraag of we gaan wandelen. Echt met
de uitdrukking van “Echt baas, gaan we wandelen, Yiehaa !”
De Cijfers
Vertrek: 9u45
8° bewolkt
177 km
2u47 gereden
63 km/u gemiddelde snelheid
9,5 L gemiddeld verbruik
Aankomst: 12u45
13° zonnig-bewolkt-dan weer
zonnig-dan weer fikse bui-weer zonnig
Geen opmerkingen:
Een reactie posten