Dag 7 van Tornio naar Ivalo
We hadden vandaag weer een stevige trip
voor de boeg. Het was maar een 400 kilometer, maar wel over kleinere
wegen waar het niet zo snel ging gaan.
En de gps van de camper zelf gaf aan
dat we meer dan 8 uur zouden moeten gaan rijden. De kleine gps -die
we gekocht hebben voor onze eigen camper- gaf aan een goede 6 uur.
Dus wie moesten we geloven ???
De kleine gps hadden we maar meegenomen
in geval van dat ik het met de vaste gps in de camper niet moest
kunnen vinden. Want daar zitten veel meer knoppes aan dat ons klein
toestelletje.
Maar eigenlijk viel het gebruik van de
panasonicgps heel goed mee.
Onze eigen gps gebruiken we nu voor de
coördinaten in te geven van de campings. Zo kunnen we zien hoe ver
dat de vooropgestelde camping van het centrum van elk eindpunt van de
dag ligt.
En dat werkt heel goed zo.
Maar omdat de gpssen ons vertelde dat
we zolang moesten gaan rijden hadden we onze voorzorgen genomen, en
zijn we vroeg onder de veren gegaan.
Wekker gezet om 6u deze keer, want met
de grote rit voor de boeg wilden we ietsje vlugger vertrekken.
We moesten onze vuilwatertank nog
ledigen, en de verswatertank nog vullen. Dus daar ging ook nog een
beetje tijd inkruipen.
Maar ik wou zeker tegen 8u terug op de
baan zijn.
Dus....wekker loopt af....ik eigenlijk
met tegengoesting eruit.
Water op gezet voor de koffie en
stilletjes wat beginnen op te ruimen in de camper.
Opeens kwam er nog leven uit het
“slaaphol” met de woorden “zijt gij nu helemaal zot geworden
!?!”
“Waarom datte !?!” antwoord ik
terug.
“Awel, omdat het nog maar kwart nog
vijf is !!!”
Ikke: “??????” Eventjes stilte.
En ja, toen viel mijn frank....ahnee
euro was het......ik had de wekker gezet met mijne gsm, en die
updated zijn eigen altijd zelf naar de plaatselijke tijd.
En in Finland zijn ze een uur later.
Dus op mijn horloge was het inderdaad al kwart na zes, maar op mijne
gsm was het nog maar kwart na vijf.
Shit...daarom wilde mijn lijf nog niet
direct uit dat bed kruipen.
Dus de koffie maar verder gezet, en een
10 minuten laten lag ik al terug in mijn nest.
Maar de wekker terug opnieuw zetten had
ik geen goesting voor.
Dus we hebben geslapen tot half zeven.
Verdomme, mijn planning om vroeg aan te
zetten stond op instorten.
Beetje uptempo gebreakfast. Kabel
oprollen, en vooruit met de geit.
Om half acht waren we toch weer aan het
bollen.
Het weer beloofde weer niet veel goeds.
De wolken waren al aan het opbollen.
En inderdaad, het heeft weer voor 90
procent geregend vandaag.
Maar geen getreur, wij zijn toch geen
zonnekloppers. Maar we moeten toegeven....met een klein
zonnestraaltje rondrijden is toch plezanter dan met die verduivelde
regen.
Je kan dan gewoon ook mooier foto's en
beelden maken.
Na een uurtje rijden waren we
aangekomen aan Santa Claus.
Echt eens mooi om te bezichtigen als je
hier in de buurt moest komen, hint hint.
Het zou natuurlijk nog mooier zijn met
een goed pakske sneeuw overal. Maar daar komen we misschien nog wel
eens voor terug haha.
Aan de camper, bussen en auto's te zien
was er goed wat volk, maar in het park zelf was er niets van te
merken. De huizen met winkels, souverniers, eetgelegenheden lagen dan
ook allemaal een beetje van elkaar af.
Maar in de winter kan ik het geloven
dat ze zeggen dat je hier over de koppen kunt lopen.
En toen op zoek gaan naar de Man
himself !!!
“Waar is het grootste en hoogste
gebouw?” Aha, daar, die hoge toren, daar zal hij wel zitten.
En inderdaad, daar vonden we hem na een
tijdje.
Want het was eigenlijk maar een grote
souvernierswinkel, met in de hoek een dubbele deur.
10 borden met in alle talen dat wanneer
je hier binnen ging dat je in geen geval een camera of fototoestel
mocht gebruiken.
Oke, hier moest het dus zijn.
Je gaat binnen en je komt in een soort
spookkasteel waar je verder te voet door moet. Je gaat over nagemaakt
ijs, en je betreed dan zogezegd de poolcirkel.
In het midden tik een hele grote
slinger aan een klok die de tijd voorsteld tot wanneer de oude man
weer moet vertrekken op de wereldtournéé.
Trapke op, en de elfjes kwamen ons al
tegemoet.
“Follow me please”
En even later waren we bij de real
Santa Claus.
De weg naar de zolderkamer waar de Oude Man zat...KLIK HIER
De weg naar de zolderkamer waar de Oude Man zat...KLIK HIER
En de man kon zelfs een paar woorden
Nederlands. Maar verder hoef ik niet niet vertellen hé.
Want jullie kunnen het filmpje bekijken
op onze facebookpagina.
Dus ik was een “superman” !!!
“Liesje, vrouwke, heb je dat goed
gehoord ?!” Je hebt ne supervent hé. De Kerstman himself heeft het
gezegd hé. Dus dat moet je geloven hé hahahahaha
Liesje heeft weer een droom kunnen
uitvoeren. Want dat was al verschillende jaren één van haar dromen.
Ze was blij als een klein kind.
En groot gelijk heeft ze. Het was ook
plezant ook om eens bij Santa Claus geweest te zijn.
Dat kunnen ze niet zoveel zeggen zulle.
Oke, onze weg werd verder gezet.
Liesje had gelezen en gehoord op de tv dat ze hier ook lekker droogvis hadden.
"Savukaala" genaamd.
En vanaf de Kerstman zijn woonst tot aan de Noordkaap heb je op regelmatige tijdstippen van die kleine brakjes langs de weg waar je snuizerijen kunt vinden. En die zouden die befaamde vis ook verkopen.
Oke, daar moesten we naar op zoek.
Het eerste shopje langs de weg maakte er al reclame van, maar na binnen geweest kijken te zijn was er geen vis te bespeuren. En ik durfde er ook niet achter te vragen.
Ik ben al zo gene voorstander van die stikkende vissen. Maar Liesje is er verzot op !
Dan maar verder rijden.
Een paar kilometer later was het waar raak....reclame langs de baan van die vis.
Ik dan maar stoppen hé.....als ik dat niet doe, dan heb ik voor de rest van de dag geen klank meer denk ik haha.
Dat is natuurlijk wel overdreven, want Liesje is een bovenbeste vrouwke.
Wij wandelen naar dat winkeltje. En zowaar naast die soevernierswinkel is er een deur met "Fish" op. Dus die maar ne keer open trekken. Daar lagen vissen in een koeltoog.
Maar de vorm van die stikkende vieze vissen waar je verschillende uren kunt op zabberen en sjieken zag ik niet.
Komt er een vrouwke naar voor, en ikke in mijn beste engels gevraagd achter die befaamde vis.
Awel, we stonden ervoor zei de madamme.
Maar in die toog lagen alleen zo'n soort boeksharingen(of hoe schrijft men die beesten).
Dus van die vettige, gerookte vissen.
Dus ons Lieseke had niet goed gelezen hé. Die Savukaala was nu gerookte vis, en gene gedroogde.
Toch maar een stukske meegenomen en geproefd.....en dat viel goed mee.
Het was ne gerookte zalm.
Maar mijn Lieske beweerd nu nog dat ze hier in Lapland lekkere droogvissen hebben.
Aiai, ik ben er nog niet vanaf. Morgen weer verschillende stops moeten gaan doen peis ik.
En dan naar de camping waar
ik dit verhaaltje heb getypt.
Rond 16u15 waren we gearriveerd.
Welke gps had nu gelijk ? We hebben
toch 5u45 effectief gereden.
Subiet weer niet al te laat in bed
kruipen, want morgen is het nog een laatste stevig tripke.
Dat zal ook wel weer tussen de 5 en de
6 uurtjes rijden zijn.
MAAR
DAN ZIJN WE OP DE NOORDKAAP !!!!!
Toedeloe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten