Dag 9 van De Noordkaap naar Alta

Een offday vandaag...

De stress van de voorbije dagen die eruit moet denk ik.

Opgestaan met hoofdpijn, en een maag die niet wist hoe ze moest draaien. Zou ze nu alles binnen houden of niet ...

Ik heb dat thuis ook wel eens, en dan ook meestal in het weekend. Dus wanneer ik geen wekker moet zetten voor op te staan is het gevaarlijk. Als ik mezelf laat uitslapen heb ik nogal eens de kans om wakker te worden met hoofdpijn en een misselijk gevoel.

En ik mag dan medicijnen nemen wat ik wil....niets helpt er.

Gewoon, vinger in de keel en nadien nog een paar uur terug gaan slapen en het is zo goed als gedaan. Mijn hoofd wringt dan nog wel eens af en toe tegen de volgende uren, maar dat misselijk gevoel is dan toch weg.

Het zou een vorm van migraine zijn. Mijn broerke heeft dat spijtig genoeg ook.

Dus 8u mottig wakker geworden......naar de wc geweest om mijn maag te laten keren(als je begrijpt wat ik bedoel) en terug bed in.

Maar ik geraakte niet meer in slaap verdoeme.......en dan gaat dat ziek gevoel niet weg hé.

Even later opgestaan, frisse neus buiten gaan halen met in de hoop dat dit zou beteren.

Heeft inderdaad beetje geholpen, en we zijn dan even later ook vertrokken.

We moesten vandaag gelukkig niet ver rijden. We hadden dit op voorhand al ingecalculeerd dat we na de zware rit naar de Noordkaap een minder rit moesten inplannen.

En omdat we ook al een stuk gedaan hadden van die mindere rit, was het helemaal niet ver meer.

Maar een goede 100km. Dus een uurtje of twee rijden en we waren ter plaatse.

Het was een korte rit, maar volgens Liesje was het wel een mooie rit. Waarom ik dat niet kan beamen hoor ik jullie al vragen. Wel, ik reed vandaag eigenlijk zo'n beetje op automatische piloot door mijn ochtendmisselijkheid(verdomme, ik zal toch niet zwanger zijn zeker haha)
Ik had al mijn nog werkende reflexen nodig om ons veilig op onze volgende bestemming te brengen.
Dus veel links of rechts gekeken heb ik eigenlijk niet gedaan. Als ik al eens durfde naar een andere kant te kijken i.p.v rechtdoor, dan zij mijn maag...."hou U maar stillekes, of ik gooi er hier alles uit"
Ik heb Liesje wel regelmatig "Oooh" en "das schone" horen zeggen. En heb ze ook "horen" vertellen over de half dichtgevroren meren.
Neen, eerlijk...ik heb er ook zoals jullie moeten van genieten door het kijken naar de foto's.

Bij het arriveren in Alta nog eerst op zoek gegaan voor LPG om onze tank te vullen om te koken,warmte en eventueel de koelkast op gas te zetten.

Want die was bijna leeg. We hebben wel een reserve zitten op butaan, maar LPG gebruiken is natuurlijk goedkoper.

En in Finland of Zweden bijna ook niet, kennen ze geen LPG of autogas.

Eén keer heb ik het durven vragen aan een meiske achter de toonbank van een benzinestation.

Ze kon dan ook niet veel Engels, en keek me aan van “jong, wat vraagde gij hier?”

Het was precies of ik vieze woorden aan het gebruiken was, want ze trok een gezicht als een donderwolk.

Oke, ik dan maar vriendelijk bedankt en verder gereden.

Maar het is zaterdag, en dat is hier ook geen werkdag. Dus het enige station waar we LPG kunnen krijgen is vandaag en morgen dicht.

Dus heb ik de boel toch maar overgeschakeld op butaan.
Liesje is nu aan het opzoeken waar we morgen of overmorgen op onze route aan LPG kunnen geraken.

Je moet weten....in heel Noorwegen zijn er maar ongeveer 100 stations waar LPG te verkrijgen is. En dan zitten het gros ervan nog in het zuiden.

Maar we zullen niet omkomen van honger of kou, we hebben nog een ganse bus butaan. Dat is goed voor een kleine week.

En voor de rest....
nu staan we weeral op een camping met alle voorzieningen bij de hand.
Zo wisselen we meestal, de ene dag op een camping, en de volgende op een veilige parking.'

Voila, vandaag is dus een rustig dagje geweest. Tegen 16 uur was ik terug volledig op mijn positieve. En voor de rest zaten we lekker warm in de camper, met regelmatig het getik op het dak.

Keuvelend met mijn vrouwke over van alles en nogwat.

En vooral over hoelang we nog moeten werken. Hoelang moeten we nog wachten op ons pensioen?

Zodat we zulk een trips als deze meermaals kunnen doen.

Want als ik zie op de camperforums dat er velen zijn die voor 8, 10 of zelfs nog meer weken Scandinavië in trekken......
dan zijn we toch jaloers zulle.........

Maarja, that's life !!!

Straks nog een lekker warm doucheke pakken hier op de camping, en dan staan we er weer fris en monter op voor morgen de volgende rit aan te vangen.

Volgens onze planning wordt het eentje van 328km naar Nordkjosbotn. Dus een kleine vijf uurtjes rijden.

Tot morgen alweer.